βόλτα με τον Βολταίρο.

Mes divines anges, που λέει κι ο Βολταίρος,
είναι νύχτα, είμαι σ' ένα μονοπάτι ξεστρατισμένο κι όλο πηγαίνω
αλλά λέω του εαυτού μου πως αντέχει κι αυτός ο χαμένος άλλο που δε θέλει.
πεισματάρης γαρ.
και περιπλανιέται, μια νύχτα ακόμη, στο εκτός χρόνου
ομοαίματος της συνομοταξίας των ξενύχτηδων
που η νύστα δεν σφαλάει τα μάτια τους
κι η αγρύπνια τα στολίζει με ωραίους κύκλους, σαν αυτούς τους θλιμμένους του φεγγαριού
που κοιτά μελαγχολικά την αυλή και τα λουλούδια της πορτοκαλιάς.
Απριλιάτικες ανησυχίες με παίρνουν παραμάζωμα.
Μ ένα ήπιο μα αδάμαστο ενθουσιασμό ριγώ κι αφήνομαι στη γλυκειά αποπλάνηση.
Είμαι εδώ;
Είμαι εκεί;
Είμαι παντού.
Ίσως και στο μικρά κρυφά όνειρά σας.

Και όπως λέει και πάλι ο φίλτατος

Je chasse peu, je versifie beaucoup ; je rime tout ce que le hasard ofi're à mon imagination ;

κι εγώ με τη σειρά μου εύχομαι το αυτό δι υμάς.

χωρίς λόγο μα με πολλές ε! αιτίες.

θες να με κατακτήσεις;
θέλω να κατακτηθώ;
θέλω να σε βασανίσω;
θες να βααααα
σα
βαριανάσεμα
βασαάαάνιστείς;;;;;;

θες να αποσπαστούμε από αυτά που μας τραβάνε στον πάτο και να βγούμε στον αφρό;
θες να ξεχάσουμε υο αύριο;
το χτες είπες;
το χτες;

χτένι που έφτασε στον κόμπο
μην κλαις

έχει και αύριο.

μου λες υπόσταση και μένεις στην ύλη;
στην ύλη μένεις;
μα συ αμάντο τη ζωή τη βλέπεις σα ρεγκάλο
σαν καραμέλα.
αχ

η ζωή μας βγαίνει ναυτικός χάρτης που ουπς! λάθος.
κι εκεί στα βαθειά σου λέει χάσαμε το πυξίντα.

βαθειά νερά που απλώνονται.

και μας πάνε.
μας βουρλίζουνε.
μας παραζαλίζουνε.
νερά.

ζωή. χωρίς διαβατήριο.
σκέτη
 και μόνη.
γυμνή πρόθυμη αχαλίνωτη, όπως πρέπει.
και καθώς πρέπει
σεμνή και ντροπαλή,
όταν πρέπει.

ξέρεις ταγκό;
ιαπωνικό, γενοβέζικο, ναπολιτάνικο, πλακιώτικο, τάγκο αργεντίνικο;
εκεί που το πάθος γίνεται αντιπάθεια;
που τα προσχήματα είναι η πεμπτουσία της επιθυμίας;
το voglio bene
σπίθες ζωής.

η ζωή είναι μια πλεξούδα
με τα μαλλιά σου και τα λουλούδια και το χώμα και τ άστρα
μη μασάς.

όλα είναι ένα ψέμα.
get use to it
μα μη μασάς.

θα γυρίσουμε στη δραχμή με μεγάλη επιτυχία.

θα γίνει νόμιμη η καλλιέργεια φούντας και θα έρχονται όλοι οι δυστυχισμένοι και φτωχοί Ευρωπαίοι -και άλλοι βεβαίως- για να ξεχάσουν τους καημούς τους αλλά σε ορισμένους δε θα δίνουμε.

τα ελληνικά θα γίνουν πάλι πολυτονικά και η ελληνική γλώσσα θα είναι υποχρεωτική δεύτερη γλώσσα σε όλες τις χώρες του κόσμου. -τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου...-

θα γιατρευτούν οι αρρώστιες όλες και οι άνθρωποι θα πεθαίνουν μόνο από βαρεμάρα.

θα γίνω ξανθιά ψηλή γαλανομάτα και θα μιλάω απταίστως Σουαχίλι.
χο χο.

καλό μήνα!