μπου χου χου, μπου χα χα

ξέχασα τις ψιλές και τις δασείες, τις περιζπωμένες
ρες οξείες
ρες πούμπλικα
άμα ο άνθρωπας πάει να βρει ταίρι και πλαγιάζει μόνος
τί λυπη!
άμα αρέρμονος, ατέρμονος τυρβάζει
και κοιμάται με παρέα
τι παράδοξο!
αυτή η μέρα πήγε άπατη' μπήκε σαν μάθημα ταγκό
πρωινές ζάλες κι άλλες
ανάσες.
μα...
οι νύχτες καλά καραδοκούν και παίρνουν τη ρεβάνς.
ο χώρος κι ο χρόνος είναι μια ιδεοληψία.
αψού - γείτσες!
πώς εγώ είμαι εδώ αφού είμαι κει;
ακί που πα να πει στα ισπανιόλ εδώ.
εκφορές λόγου. εκτροπές.
παρεκτροπές, παραφορές.
παράφορα φρρρρρρρ.
ταγκό στο μπλάβισμα του πάθους.
όπου όλα γίνονται ένα.
μωβ.
μυθικό.
μαθηματικής ακρίβειας.
δεν παίζουμε.
τσίκου τσίκα τζα!
 στο ρυθμό. τώρα.
τώρα θα γράψω για μια αγάπη.
πέθανα προχτές αλλά δεν το αντελήφθην ανελήφθην εις ουρανούς'
υψόμετρο μέγα και χαμηλό βαρομετρικό.. .
μια η βαρύτης της βροχής, μια η άνωθεν κουστωδία άμωμος η σύλληψις
τσάκωσέ το.
με τρώνε τα ποιήματα., με ζουλάνε.
κι ο χρόνος καλειδοσκοπικός. αλλάζει διαστάσεις διαρκώς.
γιατί μου μαθες ν αγαπώ τη ζωή.
Γιατί μου μαθες ν αγαπώ τη ζωή;
Γιατί με νούθεψες τη συγχώρεση;
Γυμνό το μέλλον.
αγγελόπιασμα
αγροί και φύση' φύσει εντρυφόντες τα παράλογα.
αλόρα.
άμα έχω δύο μανδύες θα σε δώκω τον ένα.
αλλά αυτό. μέχρις εκεί.
άμα πάμε στο παραπέρα θα πρέπει πρώτα να κλάψεις.
Γίνονται οι πλατείες αρμοί ενός συστήματος που δε μας ρώτησε.
Και τώρα, μετά από βροχές σε ουράνια τόξα νυχτερινά
παίζουμε  με τις μπυτζάμες και τραγουδάμε.
και χορεύουμε τάνγκο σ όποιο στενό δρομάκι έχει αυτή η ανύπαρξία.
αν ύπαρ ξία.
κι είσαι τόσο κοντά μου και σ' αγαπώ τόσο. Περίπλοκο.
Κάποες φορές θυμώνω που σ αγάπησα.
μ αναβοσβήνουν τα λαμπάκια στο δέντρο και μου θυμίζουν πως
"κι άλλο" και "δώσε" και "πάρε" και "φεύγα"  κι "έλα" κι "α πα πα".
κι ο χωροχρόνος πάλι χάνει το παιχνίδι.
κι είμαι αλλού. κι είσαι εκεί.
εδώ τελείως.
και μου λες.
και με κοιτάς.
και σου λέω.
η ζωή είναι μια φυλακή.
κι η αγάπη το ίδιο.
δεν παίζεται αυτό.
ά
λα
άπαιχτο.
και φεύγω.
σα θα ματαγυρίσω το φως σου θα με συνεπάρει πάλι;
παραμύθια.
Χαλιμά και  απερίφραστες αγγελικές προσμίξεις
βαρέθηκα.
Κι όμως όλο βολοδέρνω εδώ ακί εδώ.
Στα σκαλοπάτια σου.
Έρμαιο σαν το τελευταίο ξερό φύλλο του χειμώνα.
κι εσύ,
πάλι με χαϊδεύεις. πάλι μ' αγαπάς.
πάλι με πεθαίνεις.
κι εσύ,
πάλι πεθαίνεις για μένα.
Για πόσο;
Πόσες ψυχές μετράς;
νιάου
κι άλλη μια.
Σ αγαπώ
κι ας ντρέπομαι να στο πω.
Μμμμμ.
Ζωή εδώ, μιαν άλλη φορά, τώρα.