enough is enough

η παρεγκεφαλίτιδά μου μου σημαίνει μπιπ μπιπ στο κόκκινο
μου κάνει νοήματα, γνεψίνατα, σκέρτσα.
μ έβαλε στο λούκι του εμείς
όλου του εμείς
πού πάμε
πάμε σα τα ζα
τα προβατα μπε ε
εις τόπον χλοερόν μετά τον κρημνόν;
εμείς οι σοφοί, αδαείς, ημιμαθείς
ό,τι;
πάμε;
ώπα!
στου χάρου τα αλώνια να πάτε εσείς οι άλλοι.
εδώ όλοι χρωστάμε
όσοι δε χρωστούν τα έχουν πάρει απ τη δική μας τζέπα.
δίχως τσίπα.


μ έλεγαν τες προάλλες
κι αν βγουν τίποτες τυχάρπαστα κόμματα και κλαίμε;
λέω κι εγώ η άπορος κορασίς
αν γίνει και τούτο τόσο το καλύτερο
θα πάνε να γιορτάσουν όλα τα ζιζάνια μαζί και θα εξολοθρευτούν πάραυτα.
Δέτε τες δυνατότητες μες στις απιθανότητες!

μα ποιο το νόημα να λέγω σοφά πράματα;
ήξεις αφήξεις
η γοητεία είναι ν ανακαλύπτει ο καθένας μας τη σοφία μέσα του.
Σοφία Σοφία Σοφία

και γαριδομακαρονάδες και κακαβιά πάρτυ
μιας κι η Σοφία ήταν η συγατοίκησσά μου έναν καλό χειμώνα
με μωβ τοίχους και παλιές εικόνες βιντέιτζ από όπερες
και όλα
τραχανά και μπαρότσαρκες α!!!

α
και ποίηση
ατελεύτητοι έρωτες
και παζλ επιθυμιών.
όλα αυτά που κάνουν αι άποραι αρσακιάδαι....

ξεύρεις, το ατελεύτητο είναι το γούρι της ζωής
η μαγική μαγιά
πίστευε και ψάχνε.
σους
το θέρος πάει να τελέψει κι έχει να μας πάρει και να μας σήκώσει ο φθινόπωρας
αλλά κι η αχλάδα έχει κάπου την ουρά που δε το ενθυμούμαι άμεσα
αλλά θα το βρω!
μάκια.