μικρός χαιρετισμός

μεγάλη πόλη, νύχτα, ησυχία, μια σειρήνα ασθενοφόρου, είναι και το νοσοκομείο κοντά, σιωπή μετά.
αυτό το καλοκαίρι έχω μια τάση προς τη μοναστική ζωή. δε μου πολυκάνει κέφι ούτε η παραλία ούτε η πολλή φασαρία ούτε το να ούτε τ άλλο. έφτιαξα το λοιπόν ένα μικρό κόσμο μέσα στον κόσμο και μπορώ να πω πως, με μικρές εξαιρέσεις, περνάω αλήθεια θαυμάσια. θα ήθελα λίγη περισσότερη μουσική. και να μην ξεχνάω να λιάζομαι πότε πότε. αυτό.
ελπίζω κι ευχομαι να περνάτε καλά κι όπως ακριβώς επιθυμείτε.
Αύγουστος όπου να ναι θα φανεί, τί στο καλό πάλι θα τα πούμε!
φιλιά.