Νοεμβριάτικες συννεφιές. Νοεμβριάτικες βροχές. Οι καβαλλάρηδες της βροχής με τα συνεφέννια τους άλογα τρέχουν στον ουρανό μέχρι να βαφτούν οι οπλές στα πορφυρά και τα λιλά μιας μαγευτικής δύσης που διαπερνά τα σύννεφα και τα χρωματίζει όλα με τη δική της παλέτα.
Πάλι το μακριά και το κοντά χάνονται στη σχετικότητα του σούρουπου.
Πάλι το εδώ και το εκεί είναι σε σημείο τομής.
Έτσι, για μια φευγαλαία στιγμή.
Καθόμουν στην κουζίνα και σ έβλεπα να φτιάχνεις τον καφέ. δυο φλυτζάνια στον πάγκο. Με κοίταξες και χαμογέλασες. Μ΄ αγκάλιασες, με φίλησες.
Αυτό ήταν.
Βράδιασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου