Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

από μόνος σου διάβαζε κι όσο θέλεις πήδα

διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω
ακούω, βλέπω και διαβάζω.
μα αυτό που θα έπρεπε να κάνω είναι μόνο να περιμένω.
τί να την κάνω τόση γνώση κι επιμόρφωση!
τι να το κάνω που ήτανε στραβό το κλήμα, το φαγε κι ο γάιδαρος.
ασφαλώς για τα δεινά μας φταίνε κατα πολύ οι "σωστοί" άνθρωποι σε προσχηματικές θέσεις.
και καθώς αυτό το πανηγύρι πανωλεθρίας εξελίσσεται
θα μαθευτούν κι άλλα,
οπότε θα διαβάσω κι άλλο,
πράγματα από εκείνα που μας αφήνουν όλους δυσάρεστα εμβρόντητους.

ο λαός έδωσε ένα όπλο
να πιστολιαστεί το χρέος

και χρέος αυτών που το πήραν το όλπο αυτό στα χέρια τους ήταν να δράσουν.
τι ευρώ χωρίς ευρώ συζητάμε;


παρόλ' αυτά, εδώ το ζήτημα δεν είναι ταξικό. είναι άλλο πράμα.

και δεν αντέχω ούτε τις κακεντρέχειες, ούτε και τους απελπισμένους που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τ αδικαιολόγητα.
δε διακατέχομαι από τίποτε. ούτε αισιοδοξία, ούτε απαισιοδοξία.
το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι τώρα περνάμε μια περίοδο που κάποιοι θέλουν να συμμαζέψουν ό,τι δεν πρόλαβαν.
μετά;
θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι.

θα διαβάσω λοιπόν και πάλι.
πολλά και διάφορα.
θα δω και θ' ακούσω.

μέχρι τότε λέω να κλείσω πόρτες και παράθυρα και να βάλω το κλιματιστικό στο φουλ, να γίνει ψόφος, ν' ανάψω το τζάκι και να πιώ κόκκινα κρασιά κάνοντας έρωτα ασύστολα σε γούνινα στρωσίδια.

...κι όσο θέλεις πήδα.

για το Ζάλογγο, μου είπε ο πνευματικός μου να μη το σκέφτομαι.
αλλά δεν μπορώ ν' αντισταθώ στη σκέψη του Καιάδα....
ποτέ δεν είν αργά. 

πολύ blues έφερε αυτό το καλοκαίρι.
μας χάρισαν extreme sports, κυβερνητικό δωράκι, σκέψου, αποφάσισε, ψήφισε και μετά το τραινάκι του θανάτου. αχάριστοι που είμαστε, αχάριστοι!


4 σχόλια:

  1. το τραινάκι είχε χαλασμένο τιμόνι, δε στρίβει, θες δε θες θα γκρεμοτσακιστείς, κι έχει και κάγκελα, να πηδήξεις αδύνατον. Ζάλογγο δε θέλω, ηρωίδα δεν ονειρεύτηκα να γίνω, ούτε Καιάδα για αυτούς, στα λαμόγια μόνο να υπήρχε ποινή να ζήσουν όπως θα ζήσουμε κι εμείς, αλλά θα ήθελα, ναι, αυτό θα ήθελα, ένα ψηλό βράχο κι από κάτω θάλασσα, να με σπρώξουν κι εγώ να κολυμπήσω... γιατί, είμαι σίγουρη ότι θα κολυμπούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτό πολύ σωστά το είπες για τα λαμόγια, για χάρη τους γίνονται όλα αυτά τα τσαλίμια και την πληρώνουμε εμείς. αυτοί το μόνο που κάνουν είναι κριτική εκ τους ασφαλούς και παίζουν με τα κεφάλια μας. αλλά, ελπίζω, με την αανίρεση των προσδοκιών να ξυπνήσει ο κόσμος

      Διαγραφή
    2. ετοιμάσου ν' απογοητευθείς: ο κόσμος δεν ξύπνησε 400 χρόνια, πως να ξυπνήσει τώρα που φοβάται μη χάσει τ' αϊ φον του;

      Διαγραφή
    3. τί να πω! άμα πιστεύει κανείς σε Μάμμωνες, ιδού τα αποτελέσματα.

      Διαγραφή