θέλω να υπάρχω
μα είναι αυτή η εμπάθεια
η συμπάθεια
η ηδυπάθεια
είναι το τέλμα στο τέρμα.
θέλω να πάω εκεί.
πετάω γι αυτόν το λόγο τα υπάρχοντά μου
για να είμαι ανάλαφρη κι αβαρής
αν μπορούσα θα βγαζα και το πετσί μου.
για καλύτερα.
αλλά, ξέρετε, έξω απ τα μάτια
υπάρχουν και τα άλλα μάτια του μυαλού.
που αγρυπνούν.
κι άλλες φωνές
που μουρμουρούν
βλέπεις, λένε. έρχεται η εξίσωση.
εξίσωση, έξωση, ισοπέδωση, ενοικιάζεται -χαρίζεται- η Ελλάς.
-κάτι μαλακίες του τύπου έχωμεν και ωραίο οικόπεδο τις άκουγα πάντοτε με μια δόση απέχθειας μπλιαχ, τα μάθαμε και τα παπαγαλίζουμε για να είμαστε ιν και στις νόρμες -αγκρρρρ- οικόπεδο είναι ρε ισοπεδωτικέ ξεφτίλα κοτζάμ χώρα και τόσες ψυχές; τι αμερικανιά. μπλιαχ.
και τώρα;
πλήρης αφαίμαξη ιδεολογικού δυναμικού.
παίζουμε τα μήλα, κουλμπανιά, βασιλιά βασιλιά με τα 12 σπαθιά και άλλα.
και στις τόσες και μια μέρες αν δεν έχεις κάνει τη δήλωση τη σωστή αρχίζουν οι ενέργειες
ξέρετε από το ενεργούμαι - αφοδεύω κοινώς. και όλοι πια νάμαστε λαθρομετανάστες -αυτό είναι πολύς μακρύς συλλογισμός απ τις κουραδίτσες που επιπλέουν και τους ανθρώπους που θαλασσοπνίγονται με μια ελπίδα και το πώς τους αντιμετωπίζουν οι εκλεγμένοι και οι διαλεχτοί του κόσμου τούτου και βάλε.
είπα κι ελάλησα πως το μόνο μότο που πρέπει να φέρουμε είναι η αγάπη.
αυτό είναι μια επανάσταση. σαν εκείνα τα χρόνια τα παλιά.
ο μόνος τρόπος ν αποκαθηλωθεί η τυραννία είναι να μπούμε σε διάθεση αγάπης.
δεν έχεις τίποτε και σε κυνηγούν;
σ αγαπώ και σε συντρέχω.
έχεις κάτι αλλά τρέχεις πανικόβλητος γιατί θες να σώσεις το τομάρι σου;
σ αγαπώ και σε συντρέχω κι αν θες μπορώ στην τελική να ζήσω μαζί σου.
κάτι θα σε μάθω, κάτι θα με μάθεις, θα κάνουμε πολιτισμό τουρλουμπούκι και θα βγούμε νικητές.
τί θέλω να πω.
πρέπει πια να κάνουμε το αναπάντεχο.
μόνο έτσι έχουμε ελπίδα να επιβιώσουμε.
πρέπει να βρούμε ένα παράδρομο στην καρδιά μας.
να βρούμε μια άλλη ματαιότητα ν αγαπούμε.
επειδή από ένα είδος αγάπης και φιλαυτίας μας πιάσανε κορόιδα.
τώρα πρέπει να βρούμε άλλο σκέδιο.
εκθείασαν το λεγόμενο πια Ακατανόμαστο - άρχων των αθλίων τε και ηλιθίων-
τον έβαλαν σε βάθρα, του χάρισαν ονόματα και τώρα πλερώνουμε όλοι μας τα σπασμένα είδωλα.
ααααααααααααααααχ.
η νύχτα είναι ερωτικότατη.
κι εγώ θέλω να ζήσω
θέλω μα τόσο να υπάρχω
μπλουπς μπλουπς
ψαράκια ολούθε. βυθίζομαι, κατακρημνίζομαι.
μάκια κι αγάπες.
δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη ω γιε.
ωωωω ναι.
μα είναι αυτή η εμπάθεια
η συμπάθεια
η ηδυπάθεια
είναι το τέλμα στο τέρμα.
θέλω να πάω εκεί.
πετάω γι αυτόν το λόγο τα υπάρχοντά μου
για να είμαι ανάλαφρη κι αβαρής
αν μπορούσα θα βγαζα και το πετσί μου.
για καλύτερα.
αλλά, ξέρετε, έξω απ τα μάτια
υπάρχουν και τα άλλα μάτια του μυαλού.
που αγρυπνούν.
κι άλλες φωνές
που μουρμουρούν
βλέπεις, λένε. έρχεται η εξίσωση.
εξίσωση, έξωση, ισοπέδωση, ενοικιάζεται -χαρίζεται- η Ελλάς.
-κάτι μαλακίες του τύπου έχωμεν και ωραίο οικόπεδο τις άκουγα πάντοτε με μια δόση απέχθειας μπλιαχ, τα μάθαμε και τα παπαγαλίζουμε για να είμαστε ιν και στις νόρμες -αγκρρρρ- οικόπεδο είναι ρε ισοπεδωτικέ ξεφτίλα κοτζάμ χώρα και τόσες ψυχές; τι αμερικανιά. μπλιαχ.
και τώρα;
πλήρης αφαίμαξη ιδεολογικού δυναμικού.
παίζουμε τα μήλα, κουλμπανιά, βασιλιά βασιλιά με τα 12 σπαθιά και άλλα.
και στις τόσες και μια μέρες αν δεν έχεις κάνει τη δήλωση τη σωστή αρχίζουν οι ενέργειες
ξέρετε από το ενεργούμαι - αφοδεύω κοινώς. και όλοι πια νάμαστε λαθρομετανάστες -αυτό είναι πολύς μακρύς συλλογισμός απ τις κουραδίτσες που επιπλέουν και τους ανθρώπους που θαλασσοπνίγονται με μια ελπίδα και το πώς τους αντιμετωπίζουν οι εκλεγμένοι και οι διαλεχτοί του κόσμου τούτου και βάλε.
είπα κι ελάλησα πως το μόνο μότο που πρέπει να φέρουμε είναι η αγάπη.
αυτό είναι μια επανάσταση. σαν εκείνα τα χρόνια τα παλιά.
ο μόνος τρόπος ν αποκαθηλωθεί η τυραννία είναι να μπούμε σε διάθεση αγάπης.
δεν έχεις τίποτε και σε κυνηγούν;
σ αγαπώ και σε συντρέχω.
έχεις κάτι αλλά τρέχεις πανικόβλητος γιατί θες να σώσεις το τομάρι σου;
σ αγαπώ και σε συντρέχω κι αν θες μπορώ στην τελική να ζήσω μαζί σου.
κάτι θα σε μάθω, κάτι θα με μάθεις, θα κάνουμε πολιτισμό τουρλουμπούκι και θα βγούμε νικητές.
τί θέλω να πω.
πρέπει πια να κάνουμε το αναπάντεχο.
μόνο έτσι έχουμε ελπίδα να επιβιώσουμε.
πρέπει να βρούμε ένα παράδρομο στην καρδιά μας.
να βρούμε μια άλλη ματαιότητα ν αγαπούμε.
επειδή από ένα είδος αγάπης και φιλαυτίας μας πιάσανε κορόιδα.
τώρα πρέπει να βρούμε άλλο σκέδιο.
εκθείασαν το λεγόμενο πια Ακατανόμαστο - άρχων των αθλίων τε και ηλιθίων-
τον έβαλαν σε βάθρα, του χάρισαν ονόματα και τώρα πλερώνουμε όλοι μας τα σπασμένα είδωλα.
ααααααααααααααααχ.
η νύχτα είναι ερωτικότατη.
κι εγώ θέλω να ζήσω
θέλω μα τόσο να υπάρχω
μπλουπς μπλουπς
ψαράκια ολούθε. βυθίζομαι, κατακρημνίζομαι.
μάκια κι αγάπες.
δε θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη ω γιε.
ωωωω ναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου