συμπτώσεις

ααααααααααααχ
εδώ και λίγες μέρες άλλαξα το σενάριο των φαντασιώσεών μου.
έχω κι εγώ φαντασιώσεις, τί νομίζετε;
μία από αυτές για παράδειγμα είναι να έχω ένα μίνι καφέ κάπου σ ένα πεζόδρομο της πόλης μου.
κάποια στιγμή, στους περιπάτους μου, είχα βρει και το ιδανικό σημείο.
σε ένα στενό, καθώς η πόλη έχει αρκετά στενά και πολύ συμπαθητικά, εντελώς στο κέντρο.
μικρό το φαντάζομαι με πολυθρονίτσες έξω και ένα πιάνο μέσα, χαλαρό κι ωραίο.
έλεγα να το ονομάσω Li café από το νηπιακό μου όνομα που ήταν Λίλλυ και από το σημείο του νότου που στα κινέζικα είναι Λι.
τώρα η αλλαγή έγινε μάλλον κάτα τύχη. εκεί που έπαιζα ένα παιχνίδι σαν παιδί κι εγώ, εμφανίστηκε μια παίκτρια που την έλεγαν Lee.
A! τι ωραία σκέφτηκα. να θα το πω το μικρό μου καφέ Lee και Lou -από τον Lou Reed.
και πολύ χάρηκα.
της φαντασίας χαρές βεβαίως.
ήρθε σήμερα ένας φίλος και εκεί που λέγαμε τα συνήθη δυσάρεστα μου λέει. ξέρεις έβλεπα μια εκπομπή που μιλούσε η Μαργαρίτα Καραπάνου.
- Α ναι, απαντώ. ξέρω. Η Κασσάνδρα και ο Λύκος.
- Σωστά. συμφωνεί κι ο φίλος μου. μιλούσε για την κατάθλιψή της και έλεγε διάφορα.
έλεγε θα γράψει ένα θρίλερ που κι ο Στέφεν Κινγκ θα ωχριά. έγραψε κι ένα βιβλίο που λέγεται Lee και Lou.
γκλουπ!
μικρός που είναι ο κόσμος. τώρα πρέπει να διαβάσω αυτό το βιβλίο οπωσδήποτε. χιχι.