Επέρσι το καλοκαίρι, άκουσα μια φωνή στην αυλή. Έλεγε. ναι εδώ είμαι, ναι, δεν ξέρεις εσύ που είναι αυτό το μέρος, ναι, τώρα φεύγω.
Τι ακαταλαβίστικα είναι αυτά, σκέφτηκα. Συνήθως επειδή το σπίτι είναι φάτσα στο δρόμο και η αυλή είναι πίσω, είναι λίγο κρυφή κάτα κάποιον τρόπο, έρχονται κάτι ηλικιωμένοι που έχουν πρόβλημα προστάτη,
Ησυχία μετά. και μετά ένα μικρό νιαουρητό.
αχ
πάω, ψάχνω και κάπου τρυπωμένο ένα μια σταλιά ολόμαυρο γατί. με απίστευτα κοφτερά νυχάκια και πολύ άγρια διάθεση παρόλο το νεαρό της ηλικίας και το μέγεθος ολίγον μινιατούρα.
ονομάστηκε γάτα Χου, λογικό αφού μόλις την πλησίαζες έκανε χου.
η Γάτα Χου έγινε, όχι βέβαια χωρίς κάποια προσπάθεια, γάτα χρρρρρ
κι ο γάτος μου ο Σίλβερ την ηράσθη σφόδρα.
νεανικές τρέλες!
που οδηγούν σε νεανικές εγκυμοσύνες και δύσκολους τοκετούς, έξι τα μικρά όλα ολόμαυρα - και αφού της έλεγα , κάνε κι ένα γκρι, έτσι για τα μάτια του κόσμου, να χαρεί κι ο Σίλβερ που τόσο πια κουράστηκε!, τελικά έζησαν τα πέντε.
νιόκοπη μανούλα αλλά με τρομερό ένστικτό,
όλα καλά κι όλα ωραία.
με κορόιδευαν που είχα ετοιμάσει το δωμάτιο τοκετού και η ίδια τελικά τα έσπειρε τα μωρά εδώ κι εκεί καθώς της είχε έρθει ολίγον ταμπλάς με το συμβάν. αλλά μετά βολεύτηκε, όπως κι όλες οι γάτες που έχουν περάσει από το σπίτι στο κάτω μέρος της λινοθήκης με τα μωρά της.
μια χαρά.
το προηγούμενο Σάββατο το πρωί τη βρήκαμε νεκρή. Συμβαίνει πότε πότε να περνούν αγέλες μεγαλόσωμων σκύλων που πηδάν τη χαμηλή σιδερόπορτα και "διασκεδάζουν" ξεσκίζοντας κάποια άτυχη γάτα.
τα μικρά 15 ημερών ορφανά.
κάποιος έριξε την ιδέα να τα πάμε στη φιλοζωική που τελικά γέρνει προς τη φιλοσκυλία και για γάτες δε γίνεται συζήτηση αλλά κάποιες καλές συμβουλές μου έδωσαν δε λέω.
κάποιος είπε να τα 'αυτοκτονήσουμε" με αιθέρα.
κάποιος, τελικά, πήγε στον πλησιέστερο κτηνίατρο και πήρε γάλα σε σκόνη για νεογέννητα γατάκια και 2 μπιμπερό.
κι έτσι, κουτσά στραβά στην αρχή και με άλλα προβλήματα που προέκυψαν αλλά αντιμετωπίστηκαν ξεκίνησε μια άλλη κατάσταση για όλους μας.
εχτές το βράδυ καθώς έκλεινα το πατζούρι, μπήκε μέσα μια πεταλούδα. μια κομψή, παράξενη, διακριτική αλά και ασυνήθιστη πεταλούδα. και σήμερα όλη μέρα ήταν στην κουζίνα και πετούσε ανάμεσα στα γατάκια. μου έκανε πολύ εντύπωση αυτό. κάποια στιγμή, το απογευματάκια άνοιξα το τζάμι του παράθυρου να αεριστεί το δωμάτιο και πέρασε από δίπλα μου κι έφυγε. Εκείνη την ώρα άστραψε στο νου μου η φράση. Αχ να μια ψυχή που φεύγει. Γεια σου ψυχή!
λέτε να ήταν η μαμά γάτα που ήρθε να σιγουρευτεί πως τα μωρά της είναι ασφαλή και σε καλά χέρια;
ή μόνο ιδέα μου;
όπως και να χει, ένοιωσα καλά μ αυτό.
γεια σου γάτα - πεταλούδα. έχε γεια.
Τι ακαταλαβίστικα είναι αυτά, σκέφτηκα. Συνήθως επειδή το σπίτι είναι φάτσα στο δρόμο και η αυλή είναι πίσω, είναι λίγο κρυφή κάτα κάποιον τρόπο, έρχονται κάτι ηλικιωμένοι που έχουν πρόβλημα προστάτη,
Ησυχία μετά. και μετά ένα μικρό νιαουρητό.
αχ
πάω, ψάχνω και κάπου τρυπωμένο ένα μια σταλιά ολόμαυρο γατί. με απίστευτα κοφτερά νυχάκια και πολύ άγρια διάθεση παρόλο το νεαρό της ηλικίας και το μέγεθος ολίγον μινιατούρα.
ονομάστηκε γάτα Χου, λογικό αφού μόλις την πλησίαζες έκανε χου.
η Γάτα Χου έγινε, όχι βέβαια χωρίς κάποια προσπάθεια, γάτα χρρρρρ
κι ο γάτος μου ο Σίλβερ την ηράσθη σφόδρα.
νεανικές τρέλες!
που οδηγούν σε νεανικές εγκυμοσύνες και δύσκολους τοκετούς, έξι τα μικρά όλα ολόμαυρα - και αφού της έλεγα , κάνε κι ένα γκρι, έτσι για τα μάτια του κόσμου, να χαρεί κι ο Σίλβερ που τόσο πια κουράστηκε!, τελικά έζησαν τα πέντε.
νιόκοπη μανούλα αλλά με τρομερό ένστικτό,
όλα καλά κι όλα ωραία.
με κορόιδευαν που είχα ετοιμάσει το δωμάτιο τοκετού και η ίδια τελικά τα έσπειρε τα μωρά εδώ κι εκεί καθώς της είχε έρθει ολίγον ταμπλάς με το συμβάν. αλλά μετά βολεύτηκε, όπως κι όλες οι γάτες που έχουν περάσει από το σπίτι στο κάτω μέρος της λινοθήκης με τα μωρά της.
μια χαρά.
το προηγούμενο Σάββατο το πρωί τη βρήκαμε νεκρή. Συμβαίνει πότε πότε να περνούν αγέλες μεγαλόσωμων σκύλων που πηδάν τη χαμηλή σιδερόπορτα και "διασκεδάζουν" ξεσκίζοντας κάποια άτυχη γάτα.
τα μικρά 15 ημερών ορφανά.
κάποιος έριξε την ιδέα να τα πάμε στη φιλοζωική που τελικά γέρνει προς τη φιλοσκυλία και για γάτες δε γίνεται συζήτηση αλλά κάποιες καλές συμβουλές μου έδωσαν δε λέω.
κάποιος είπε να τα 'αυτοκτονήσουμε" με αιθέρα.
κάποιος, τελικά, πήγε στον πλησιέστερο κτηνίατρο και πήρε γάλα σε σκόνη για νεογέννητα γατάκια και 2 μπιμπερό.
κι έτσι, κουτσά στραβά στην αρχή και με άλλα προβλήματα που προέκυψαν αλλά αντιμετωπίστηκαν ξεκίνησε μια άλλη κατάσταση για όλους μας.
εχτές το βράδυ καθώς έκλεινα το πατζούρι, μπήκε μέσα μια πεταλούδα. μια κομψή, παράξενη, διακριτική αλά και ασυνήθιστη πεταλούδα. και σήμερα όλη μέρα ήταν στην κουζίνα και πετούσε ανάμεσα στα γατάκια. μου έκανε πολύ εντύπωση αυτό. κάποια στιγμή, το απογευματάκια άνοιξα το τζάμι του παράθυρου να αεριστεί το δωμάτιο και πέρασε από δίπλα μου κι έφυγε. Εκείνη την ώρα άστραψε στο νου μου η φράση. Αχ να μια ψυχή που φεύγει. Γεια σου ψυχή!
λέτε να ήταν η μαμά γάτα που ήρθε να σιγουρευτεί πως τα μωρά της είναι ασφαλή και σε καλά χέρια;
ή μόνο ιδέα μου;
όπως και να χει, ένοιωσα καλά μ αυτό.
γεια σου γάτα - πεταλούδα. έχε γεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου