ανάρτηση από ιστολόγιο ostria

αφιερώστε λίγο χρόνο και σκέψη γι αυτό το θέμα

υποπτεύομαι πως ο Ωγκύστ μας τελειώνει -και μετά;;;;

διάθεση τσιριμπόμ.
που πάει να πει παλιό καλό ποπ;

-αυτά τα παλιά, καλά, είναι σαν τους πεθαμένους. όλοι εντελει είναι καλοί άμα τη θανή' τους δίδεται αμνηστία εκ των ζώντων -εντάξει υπάρχουν και μερικές φωτεινές εξαιρέσεις αλλά τώρα μλάμε περί του κανόνος.

τούτο το καλοκαίρι έχω μπλέξει τα μπούτια μου ανάμεσα στο τίποτα και το απολύτως ντιπ -είναι αυτό που το βάζουμε σε μπωλάκια με έντονες γευσούλες, είναι; ή κάτι άλλο πιο μηδενιστικό που δεν γαργαλάει μα καθόλου τον ουρανίσκο;

το προβληματικό στην υπόθεση είναι το εξής.
σε ξεβράζει η ζωή εις νήσον ερημική
και λες
αν μη τί άλλο θα βρω το χαμένο μου ego
αλλά ως εκ θαύματος βλέπεις -ναι, στο ίδιο ακριβώς γεωγραφικό σημείο- κι άλλους ναυαγούς πολλούς κι εκεί έρχεται κι αρχίζει ο σαματάς.
το μπάχαλο κι η κουστωδία.
όλο αυτό το alter ego.

διότι καλό να λέμε "είμαστε πολλοί και χώρια"
άμα συσπειρωθούμε να δεις τι γιένεται.

το μάλε βράσε.
ζάχαρες παντού.
μαλλί της γριάς θα γίνουμε, το βλέπω, έρχεται.

κοιτάχτε κοράσια και παίδες
κυρίες και κύριοι.
η ζωή είναι ζόρικη
κι οι τσέπες τρύπιες
κάντε καντάδες κι αφεθείτε στην πρόσκαιρη τρέλλα της κάθε μέρας
αλλιώς δε βγαίνει!

μερικοί διερωτάσθε πώς κι έγινα αθυρόστομος
δεν απαντώ
δε χρειάζεται
οικονομία λόγου
και περίσσια σκέψης.

είναι το παραλήρημα του αποφυλακισμένου.
κάποτε αγάπαγα κι εγώ σαν σκλί
και μετά
από πολλά ω
αυτά της μαντάμ μπατερφλάι που ξεψυχάει
μιας άλλης Κάρμεν
εκεί
κι επειδή η ζωή κύκλους κάνει βρέθηκα πάλι στο Α!

αυγή
σύννεφα που πάνε στον ουρανό
κουράγιο
κι έρχεται βροχή...

βροχή, καταιγισμός των πάντων, μη είσθε απλοί παρατηρητές
αυτό δεν σας κάνει αυτεξούσιους
δεν σας δίνει χάρη καμιά,
καθόλου  αριστοκρατικό πια.
σας το λέει μια παθούσα από ένα ερημονήσι

είναι κι άλλοι σαν κι εμάς.

ωιμέ ή ωσαννά;
διαλέχτε!

παραδέρνοντας -φάε σατράπη μου ζαχαρολούκουμο.

δυο πράματα ήθελα από σένα
αυτό μονάχα

ιδού η ροή των σκέψεών μου
τέτοια ώρα τέτοια λόγια

πληκτρολογώ σαν εκείνες τις απίθανες με τα πολύ μακρυά νύχια
βαμμένα σε απίθανα χρώματα
για να τα φαντασιώνονται οι άνδρες γύρω από το μόριό τους
ασφαλώς το καλύτερο σαδομαζοχιστικό χρώμα
κι όλα τ άλλα είναι κουραφέξαλα
είναι το κόκκινο της παιώνιας
αλλά και τα σαχλά γαλάζια γαλαζοτυρκουάζ ραζάκια πεπονί ακουαμαρίνα και ωκεανί
βάλτε με του νου σας κόρες του πάθους τι συνδυασμό κάνουν κι αποφανθείτε.

εγώ τωρα τι να πω που μου χει γίνει ο νους πλιάζ;
πλιάζ εστί πτυσσόμενος διπλώνει ξεδιπλώνει και σταματημό δεν έχει.
oh god damn it συμφορά!



 μέσα στα μέσα
μέσα και στα όξω -από την παράγκα.
όξω πριν ο όξος με συντρίψει παντελώς
ναι, το γνωστό ξύδι για τα νεύρα...
μπλιαχ.

έχω κέφια, ναι είναι σαφλες σαφές σουφλέ
είναι σαν το πλιάν
φουσκώνει ξεφουσκώνει
χο χο

ώρες ώρες είμαι εκεί, μαζί σας
με ξυπνάτε και με ταρακουνάτε με τα διάφορά σας
με στεναχωρείτε ενίοτε
αλλά βράχος η κυρία
αντέχω.

στο τουλουμπάκι απάνω ήρθε κι ο μπουναμάς.
έγινε το γνωστό μακελειό
σουτιέν και σώβρακα στο παρκέ.
μετά και με το βαρύ καλοκαιράκι
και τον ανεμυστήρα να βογκάει
πολές ώρες αμισθί εργασίας
τόσο καιρό πια
και το τι έχουν δει τα μάτια του
πα πα πα
ήρθε κι η νύστα
μισές κουβέντες σκόρπιες δω κι εκεί.

είναι καλό
είναι καλό
και αρμενίζουμε
χωρίς εικόνες και μουσική
τίποτις
αρμενίζουμε σε μια νήνεμη θάλασσα που τελειωμό δεν έχει

φαντασιωθείτε το λοιπόν
πάρτε μια ανάσα καλή και καθώς εισπνέετε
χαθείτε
στάλα στάλα τον αέρα να κάνετε
να γίνετε χίλια μύρια κομματάκια
από ιριδισμούς και παφλασμούς
μικρές φωνούλες που σας εκφράζουν
να διαλυθείτε
να γίνετε πολά εκατομμύρια μόρια χωρίς δομή
χαρείτε.

να χαίρεστε
όχι για κάτι άλλο
παρά μόνο γιατί σας νοιάζομαι
και μη με κουράζετε λέω!

φιλιά.


το ζαχαρολούκουμο με τον πρωινό καφέ σατράπη μη φωνάζεις υπομονή.

σιγή ιχθύος

το τέλμα, το τέρμα και η Άρτεμις.
Αυτή! σε λιβάδια με χορτάρι παχύ και φεγγάρι βαρύ, πάτημα ελαφρύ.
τόξο εύστοχο και θήραμα όλο το εναπομείναν θέρος.
του οποίου οι μέρες μετριούνται ανάποδα.
πάμε πάλι στο μηδέν.
πάμε και στο μείον οτιδήποτε.

τι καλό καλοκαίρι.
έφερε τη γνώση και τη συμμόρφωση.
έφερε την επανάσταση σε μορφή γρανίτας
ένα ίδιο πράμα με την εκδίκηση
κρύο, μπούζι.

έφερε και τη ματαιότητά του.
το αυτάρεσκό του.
την παγίδα του.

καλοκαιράκι που βαστάς στη μασχάλη το καρπούζι
στο ζωνάρι το μαχαίρι
στις τσέπες βότσαλα, άμμο από σπασμένες κλεψύδρες κι αστερίες.
καλοκαιράκι με μισοφέγγαρα στις κόγχες των ματιών
και μια πανσέληνο καρδιά
αργολικνίζεσαι σ απαστράπτοντα νερά
και μας κοιμίζεις
μας νανουρίζεις
μας τελματώνεις
με τα καλοκαιρινά σου τα φιλιά
μας πεθαίνεις.

μας ανασταίνεις
με μια χαρά παραληρηματική
τις αποπνικτικές βραδιές σου
που τα λόγια περιττεύουν
τα κορμιά ιδρώνουν
κι οι ανάσες γίνονται θυμός, ήττα και νίκη.

πόση ζωή έχει η ζωή;
η ζωή έχει ζωές πολλές.
χίλιες μυστικές κλειδαριές
κι απόρθητα μικρά - μεγάλα κάστρα
ζωγραφιές στις νευρώσεις των πράσινων φύλλων
κι απόηχους από ξεχασμένα όνειρα αγουροξυπνημένους στα θαλάμια των κοχυλιών.
έχει τα βήματα σου
τα δάκρυά σου
και μια συγνώμη.

η ζωή δεν έχει pourquoi la guerre.
πάει μαχόμενη και δεν αντιστέκεται σε κανένα "θέλω" της.

αν πρέπει να πεθάνω για να μπορέσω να πετάξω
επειδή δεν μπόρεσα να με καθυποτάξω
ας είναι.

ίσως άσχετο
αλλά εντάξει.
μ'  αρέσει.


μ΄αρέέέέέ

και δεν ντινάι

ούτε έβερ ούτε τουντάι
του ντάι σε λέω πιθαίνουουου!!

ντινάι-δηνάρια
δάκρυα
στο πουγκί της ψυχής

φλούτος είναι η αγάπη
εστέ σπάταλοι
 -τούτο το χρήμα είναι σαν το ψάρι' αν δε φαγωθεί φρέσκο θα μυρίσει!

και που' σαι;

σουσ!

αποσιωπητικά..

ποιητικά, ναι

και σιωπηλά..

des clauses conditionnelles

0 σχόλια

ΔΤ ΔΝΤ κι άλλα διττά
όλα τους μπαγιάτικα με κομμένο θολό μάτι
να, σαν και το δικό σαν ξύπνησα σήμερις το πρωί.
ωραίο το τσακίρικο το κέφι
μονάχος σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα
μα η επαύριος μαρτυριάρα
να κάτι μάτια ασβού
και μια κομμάρα...

τι ωραία!
ψόφια η πόλη
έκανα περίπατο το απόγευμα και δεν υπήρχε ούτε γάτα!

γυρνάω στο σπίτι
0 σχόλια.
- είναι χρήσιμα τα σχόλια;
ίσως κάποιες φορές μου φτιάχνουν το κέφι
άλλες φορές με προβληματίζουν
άλλες με κάνουν να δυσανασχετώ, που συμβαίνει πολύ σπάνια.

ας είναι.
δε χαλάω σήμερα τη ζαχαρένια μου.
μέλι - γάλα.

και καθώς το βράδυ αργοκυλά
κι ο ανεμυστήριος κλωθογυρίζει
και μου φέρνει ένα τραγούδι  ίδιο στο μυαλό
έτσι, λοιπόν, μ αυτήν την ωραία διάθεση
σας καληνυκτίζω
σας καλημερίζω
όλα καλά
το ψάρι που το λέγανε χελιδόνι.

ενός λεπτού σιγή

κι ενός δευτερολέπτου αποσιώπηση.
μούμπλε μούμπλε μούμπλε.
έτσι κάνει η μαρμάγκα σαν μας τρώει
σκέψου ωρέ μυ-αλέ!
δεν βράζει ο μυελός των οστών σου, δεν βογκά η σάρξ σου, τίποτε π ανάθεμά σε;
μα τίποτε πια;

δίνω την ευτυχία ν' ανάψω κερί στην Παναγιά
κι αντιδώρι παίρνω
τι παίρνω μη τα λέμε
μη τα μολογάμε
το τί παίρνω.γμσέ τα.
αν παίρνω τίποτις.
έτσι, για το καλό, για να καίω ως λυχνία, ως φάρος εις το σκότος
εν τω μέσω του κενού.
Au-dessus de l'abysse .

έλα ντε μου που παίρνω όμως π ανάθεμά με!'
παίρνω, ξεύρω τες ανάσες σας
και τες βαρεγκόμιες σας ούλες τες ξεύρω
κι έρχομαι και σας αφουγκράζομαι' κει που δεν το συνερίζεστε.
άμα σας ξεύρω κι από την καλήν κι από την ανάποδην.
όχι παίζουμε.

είναι και 15αύγουστος
ποιος να μείνει πια σ αυτήν την άμοιρη πόλη;
μόνο αυτές οι αστικές πανωλεθρίες
που τις βλέπουμε και μας γυρνάν τ άντερα
αλλά είναι και χαριτωμένες
-χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα χ!

α μνημόνιο

και που 'σαι;

 εκείνο το ΔΤ αν του βάλουμε κι ένα Ν --νέα- στη μέση'θα γίνει ΔΝΤ

να μη ξεχνιόμαστε.

vino vita est

άσπρο πάτο!

ξέρω και να σκάβω.....

σιγή ασυρμάτου -κείμενο στη νοηματική.

ετοιμάζω κάτι μακροσκελές και αρκούντως αρτιστίκ. ναι, ξέερω ψοφάτε για κάτι τέτοια.

σήμερα πέφτουν αστέρια, έτσι λοιπόν μπήκα σ ένα βαθύ λαγούμι με πολλές μπύρες που υπόσχονται κέρδη ζηλευτά, με την απέλπιδα ελπίδα να πιω και να κερδίσω, αν όχι χρήμα, μια  στιγμιαία παρεκτροπή απ το κανονικό.
τι σου είναι και το καλοκαίρι! είμαστε που είμαστε ναυαγοί σ αυτή τη ζήση - μας ξεβράζει μια μήτρα και μετά τρέχουμε και δε φτάνουμε και να! οι φυλές κανιβάλων και να! η αχανής θάλασσα και πρόσβαση καμιά πουθενά, και ό,τι άλλο ωραίο και θεάρεστο - εμ βέβαια κύριε θεέ' συ εκεί ψηλά μας κοιτάς και διασκεδάζεις! σας έρθει.
είπα Αύγουστος είναι, αυτοκράτωρ και δε συμμαζεύεται, να κάνω μια "αυτοκρατορική" λίστα με τις προτεραιότητές μου αλλά έμεινε άγραφο το χαρτί καθώς ποιος έχασε τη μιλιά του να την βρω εγώ; με τρώει η πατούσα μου, έχω μίλια να κάνω να βρω τροπικά λουλούδια και φρούτα και κανα περίπτερο για τσιγάρα κι άλλες μπύρες, κι άλλες κι άλλες μέχρι να γίνω καπνός κι αφρός ταυτόχρονα. μα και ξεμά αυτοκαταστροφικότης jusqu' au bout, μέχρι τα μπούνια που λέγαμε χαριτολογώντας αι κορασίδαι, χεμφ.
αυτά και τέλος κι αρχή της νέας μέρας, γέννησε πάλι το παλιοθήλυκο, αχ ξετσίπωτη λέμε!!! και είναι τώρα μες στη φροντίδα και την αφοσίωση κι εγώ βεβαίως την επαινώ και τη μοσχοταΐζω μη μου κακοπάθει, εφτά στο θεό σας έβγαλε και με τα χίλια ζόρια, τι μασάζ, τι χαϊδολογήματα, τι το κλιματιστικό στο φουλ κι αυτή βαρογκόμαγε και δεν έβγαιναν τα μικρά νιάου, πα πα πα!
τοσοδούλια και μικρά με ροζ κοιλίτσες και κάτι πατουσάκια τρε μινιον, έχει κι ένα ολογκρί, όσοι πιστοί προσέλθετε κι όποιος προλάβει, έχει κ ένα ολόμαυρο - για να χαίρεται ο "κατά βάθος άσπρος" (που είναι ένας ολόμαυρος γατούλης έξι πια μηνών, που έχει μόνο ένα νυχάκι ολόλευκο κι έτσι προήλθε τ όνομά του, που δε θα έχει ανταγωνισμό).

ξεύερετε που σας αγαπώ και σας νοιάζομαι, μη το κάνουμε και θέμα φτου μανά,
να είστε καλά, κι αν αυτό συμβαίνει, τσιμουδία!
-εξ ου κι ο τίτλος.

φιλιά
χαδάκια
ματιές
ό,τι σας αρέσει.

αλλιώς, όπως λέει κι ένας καλός κύριος
αν δε κλάψει το νινί δεν έχει φαγί.

[προαισθάνομαι ότι κάποιο ανένταχτο αστέρι τελικά θα βρει τον τρόπο να τρυπώσει στο λαγούμι μου.
...]