ενός λεπτού σιγή

κι ενός δευτερολέπτου αποσιώπηση.
μούμπλε μούμπλε μούμπλε.
έτσι κάνει η μαρμάγκα σαν μας τρώει
σκέψου ωρέ μυ-αλέ!
δεν βράζει ο μυελός των οστών σου, δεν βογκά η σάρξ σου, τίποτε π ανάθεμά σε;
μα τίποτε πια;

δίνω την ευτυχία ν' ανάψω κερί στην Παναγιά
κι αντιδώρι παίρνω
τι παίρνω μη τα λέμε
μη τα μολογάμε
το τί παίρνω.γμσέ τα.
αν παίρνω τίποτις.
έτσι, για το καλό, για να καίω ως λυχνία, ως φάρος εις το σκότος
εν τω μέσω του κενού.
Au-dessus de l'abysse .

έλα ντε μου που παίρνω όμως π ανάθεμά με!'
παίρνω, ξεύρω τες ανάσες σας
και τες βαρεγκόμιες σας ούλες τες ξεύρω
κι έρχομαι και σας αφουγκράζομαι' κει που δεν το συνερίζεστε.
άμα σας ξεύρω κι από την καλήν κι από την ανάποδην.
όχι παίζουμε.

είναι και 15αύγουστος
ποιος να μείνει πια σ αυτήν την άμοιρη πόλη;
μόνο αυτές οι αστικές πανωλεθρίες
που τις βλέπουμε και μας γυρνάν τ άντερα
αλλά είναι και χαριτωμένες
-χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα χ!

α μνημόνιο

και που 'σαι;

 εκείνο το ΔΤ αν του βάλουμε κι ένα Ν --νέα- στη μέση'θα γίνει ΔΝΤ

να μη ξεχνιόμαστε.

vino vita est

άσπρο πάτο!

ξέρω και να σκάβω.....