πετώντας

 όλα καλά κι όλα ωραία. ωπ. λίγο χώρο παρακαλώ; λίγο χώρο σε στυλ κρατάμε αποστάσεις, εντάξει; 

ν ανασαίνουμε όλοι λίγο πιο χαλαρά. α μα δεν τρώγομαι, ναι, οκ, το ξέρω.

Πάμε πάλι στους χαιρετισμούς και στο περίφημο "τι συμβαίνετε;" που έλεγε ο ξάδελφός μου - μακαρίτης πια- συνδυάζοντας τι " τι κάνετε" με το " τι συμβαίνει"

αυτά με τον ξάδελφο.

Πάμε παραπέρα. 

χτες άκουγα το τραγουδάκι Lynyrd Skynyrd Free Bird

If I leave here tomorrow

Would you still remember me? 

Δε θα ξεχνάω καθόλου να σε θυμάμαι. Έγραφα την Τετάρτη 16.9

Την προπερασμένη Κυριακή 13.9 μετά από πέρα δώθε βόλτα στο όπου να ναι κατέληξα σε ένα συνοικιακό καφενεδάκι. Ένα ποτήρι κρασί και κάποιες υποψίες του τύπου "θα βρέξει;" "μπα."

Εκεί συνάντησα και τον Α. Α! αναφώνησα. Α αναφώνησα αλλά Ωχ σκέφτηκα. Ποιος είναι αυτός ο άγνωστος άνθρωπος αναρωτιόταν το μυαλό μου. Καλά, θα πει κάποιος, δε έχεις και τόσο οπότε τι αναρωτιέσαι. Το θέμα μου ήταν ότι ο Α δεν ήταν ο Α που ήξερα. Αυτό συμβαίνει στους ανθρώπους - όχι όλους- με το πέρασμα του χρόνου. Μα αυτό δεν ήταν πέρασμα του χρόνου. Αυτό ήταν πέρασε η αμαξοστοιχία κι απέμεινε κάτι; Ποιος να το ξέρει.

Θα πει κάποιος κι εσύ μια χαρά χάλια είσαι. Αλλά δε μιλάμε για μένα.

Τώρα μιλάμε για τον Α. Αυτόν τον Α που ξέρω εγώ, όπως τον ξέρω, πιθανότατα από μια γωνία του εαυτού του μόνο αλλά ας είναι.

Η γνωριμία μας χάνεται στο χρόνο. Καλό ε; Στ αλήθεια δε θυμάμαι πότε τον γνώρισα. Μέναμε στην ίδια γειτονιά και θυμάμαι αμυδρά να είμαι παιδί κι αυτός μεγάλος να χαρχαλεύει μια μηχανή. Μητέρα τρομερή και φοβερή, εξολοκλήρου αποφασισμένη να κάνει τα παιδιά της, τον αριθμό δύο και αγόρια να διαπρέψουν στην κοινωνία μέσω της ιατρικής. Όπερ και εγένετο. Μεγάλη επιτυχία. Επιφανείς πολίτες, όχι αστεία. Υπάκουοι, όπως αρμόζει στες προσταγές της μητρός. Σχέσεις και σχέσεις. 

Υφάκι, "αρέσω παιδί μου, αρέσω". Λυγερός και ολίγον "ποιητικός". Και στα καθώς πρέπει καθώς πρέπει και στα ξεσαλώματα ξεσαλωμένος. Ανησυχίες, σωρός. Κι ένα αίσθημα δικαίου, θα λέγαμε; Ίσως. Και μια ακόρεστη διάθεση για ενασχόληση με τα "κοινά". 

Και πώς τα ξέρω όλ αυτά;

Ε, έτυχε ο εν λόγω άνθρωπος να έχει σχέση με μια φίλη. Τώρα, η ίδια λέει ότι αυτό συνέβη τον καιρό του Νώε, αλλά αν δεν ήτο ο Νώε σιγά μην είμασταν κι εμείς εδώ να λέμε ιστορίες.

Δεν ευόδωσε η σχέση. Παρείσφρησε ένα ατύχημα με τραγική συνέπεια την απώλεια όρασης από το ένα μάτι του εν λόγω άνδρα με επακόλουθο να καταλογίσει το όλο περιστατικό στη φίλη μου και να πάει η σχέση καλλιά της. 

Άριστος επαγγελματίας με ευαισθησία. Βρεθήκαμε κάποια στιγμή αργότερα. Είχε ήδη παντρευτεί μια συμπαθή εκπαιδευτικό, οικογένεια κλπ. Δε φαινόταν, όμως, να του ταιριάζει και τόσο το κουστουμάκι. Είχε εκείνο το υπεροπτικό υφάκι "τα έχω όλα υπό έλεγχο" που στην τελική τι να σημαίνει, ποιος ξέρει.

Βρεθήκαμε εκείνη την εποχή να έχουμε κρασάρει - αχ τι λέξη κι αυτή! μη το ζορίζουμε, απλά είχαμε ολίγον γοητευτεί κι οι δύο, κι αυτός κι εγώ - με ένα κοινό φίλο του οποίου η ταραχώδης ζωή γέμιζε πολυσέλιδο μυθιστόρημα ή έτσι το καταλαβαίναμε εμείς και που μόλις είχε αφιχθεί από εξωτικά κι ονειρεμένα μέρη. Ο Lucky Bastard να τον πούμε. Για τον ίδιο πολλές καθώς πρέπει δεσποινίδες και μετέπειτα κυρίες είχαν άλλο όνομα. Κάτι σε Μαύρη Πανώλη επιεικώς. Ομολογώ, ξέρουν αι κυρίαι - δεσπινίδαι. Ξέρουν. Μας έκανε και τους δύο με τα κρεμμυδάκια. Αλλά κι αυτό δεν είναι του παρόντος.

Γεγονός. Όταν μακρυγορώ, υπεκφεύγω.

Κακό πράμα να πατρεύεται οποιοδήποτε άτομο με οποιοδήποτε άτομο με το σκεπτικό "α! είναι του χεριού μου". Δε συνάδει η εποχή. Και γίνονται τα έκτροπα. Διαζύγιο. Εξωσυζυγική σχέση; Βαρέθηκε η σύζυγος από την επιμελώς φροντισμένη αδιαφορία; Ποιος ξέρει; Οπότε κλασικά πια, με και με χωρίς οικογένεια. Ελευθερία να φαν κι οι κότες. Και τώρα τι; 

Τα πάντα; Ναι, αλλά χωρίς μια πρέζα παρανομία είναι άνοστα; Μμμμμμ.

Ζωή σα να μην υπάρχει αύριο. Όπως όλοι μας, εννοείται. Σιγά μην αφήναμε το καλάμι. Ζούπερ.

Εκεί, το πράμα παρεκτράπηκε. Χμμμ. - στο σημείο αυτό ο σοφιστικέ θεραπευτής τρίβει συλλογισμένος το περιποιημένο γενάκι του και μονολογεί χμμμμ και μετά χμμμμ και λες ωχ ωωωχ ωωωωωχ. 

Η δική μου άποψη είναι ότι η κατάθλιψη του Α ήταν ενορχηστρωμένη. Αυτό θα πει δουλειά, όχι αστεία. Ήθελε ντε και καλά και με το ζόρι να είναι τρελός. Τώρα, αυτό από μόνο του είναι ένα τόσο δα δειγματάκι ότι κάτι δεν πάει καλά. Ε ναι. Αλλά έλεγε τόσο κλισέ τρέλες που εμένα μου ρθε να του πω "Αμάν ρε παιδάκι μου. Από το βιβλίο ψυχιατρικής τα ξεπατίκωσες να μας παλαβώσεις όλους; Οκ σ αγαπάμε κι ας είσαι χάλιας. Μη το ζορίζεις".

Πήγε και σε γιατρούς, πήρε κι όλων των λογιών τα καλούδια που διατίθενται σε φαρμακεία νομιμότατα. Τίποτα.

Και με αυτόν τον ωραίο τρόπο έπαθε τελικά αυτό που τόσο περιπαθώς επιδίωκε. Τζάζεψε με τα όλα του και εθίστηκε και στη χημεία και.

Ωραία τα μετέωρα και.

Ωραία χάλια.

αυθυποβολή. αυθυποβολή.αντικατοπτρισμός. διάθλαση. αγωνία.   

πράματα κάτω από το χαλί. και πώς να ξεδιαλυθούν; εκ θεού; από μόνα τους;

μια ιστορία που ξεχειλώνει, ξεχειλώνει, κρεμάει, ένα χάλι μαύρο. μια βαλίτσα αταξίδευτη που βουρλίζεται σε όλων των κόσμων τους κόσμους. με ή χωρίς τα απαραίτητα για το ταξίδι. άκαρπες σκέψεις που δεν παν πουθενά. δύσκολες καταστάσεις. εντελώς γελοίες, βέβαια, αλλά πολύ δυσχερείς. ανυπόστατα προβλήματα που διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο και άλλα, ουσιαστικά που κανείς δεν ασχολείται μαζί τους.

ένα παιχνίδι εμφυτευμένης αυθυποβολής. "κάντο μόνος σου" παιχνίδι. παραισθησιακό καραβάνι. στο υπολειτουργώ μπλοκάρει κάπως το σύστημα. είναι εκνευριστικό. μου τη δίνει. εντελώς. μου τη δίνει. μου τη σπάει. αυθυποβαλλόμενο αδιέξοδο. η θέση μου. μη χέσω. ευελπιστώ. ν αγαπηθώ από το σύμπαν; λέω. αν κλείσω την πόρτα, θα ναι πια το τέλος. ας κλείσω αυτήν πόρτα. άνθρωποι παίζουν, με παίζουν με την παρουσία τους, με την απουσία τους, με την απόσταση - ωπ. άνθρωποι είναι αυτοί; θέλουν να λέγονται. όπως, ίσως, κι εγώ. και τελικά βγαίνουμε όλοι χαμένοι. 

περιπλανιέμαι. για πόσο; επ αόριστον; κι ανάμεσα πικρές επιβραβεύσεις. πικρές πίκρες. ανταποδοτική εκδίκηση. ένα βήμα είναι. μια αλλαγή πορείας.

και πάμε στα λάθη. χιλιάδες λάθη. λάθη εκτίμησης. λάθη δύναμης. λάθη τακτικής. λάθη. σωρός.

είμαι εδώ και κοιτάω την οθόνη του υπολογιστή. και η συνείδησή μου κοιμάται. Η συνείδηση ποτέ δεν κοιμάται. αλλά τι έχει πέσει για ύπνο και ροχαλίζει; αποστασιοποίηση για καλύτερη θέα. και στο μεσοδιάστημα βρίσκομαι πότε πότε στο εδώ και τώρα. σε μια κάπως ονειρική βερσιόν. το έκανα εγώ αυτό στον εαυτό μου;

όχι βέβαια.

ναι βέβαια.

ήττα και ματαιότητα.

ένα από τα καθρεφτίσματα της ύπαρξης. 

λευτεριά, δύναμη, ευχαρίστηση, ισορροπία, αυτάρκεια. αγάπη; 

αγάπη όχι με χαράκι και υποδείξεις. αυτά είναι ευνουχιστικές μαλακίες. ατέλειωτες μαλακίες.

αισιοδοξώ.

Α. Δ.  χθες το βράδυ βρέθηκε απαγχονισμένος στο σπίτι του.

Cause I'm as free as a bird now

And this bird you cannot change

αξιοπρέπεια. αυτό λέω εγώ. που το σάπιο το κεφάλι μου είναι όπως είναι.

καλό Παράδεισο. 

είμαι καλά, λες, και σε πιστεύω. εσύ ξέρεις.