αποστασιοποίηση.
ένα βήμα πίσω. λίγος χώρος περισσότερος, λίγος αέρας περισσότερος. λίγη θέα. πολλή θέα. όλα λάμπουν. τα κατάφερε η βροχή, η βροχούλα.
νοτισμένες παραλίες του νου απλώνονται. θαμπές. στο ξεψύχημα τ΄ Οκτώβρη. περισυλλογή. και σε αντιδιαστολή, ξενοιασιά.
ωραίος ο καναπές, με ψηλά μπράτσα, βολεύει για χουζούρεμα. για κούρνιαγμα. παπλωματάκι, μμμ, αυτά είναι!
καμπυλωτή τζαμαρία κι η πόλη απλωμένη, κεντημένη με φώτα. η θάλασσα αστράφτει μπλε φεγγάρι.
σαν κοιτάξεις αλλού, να ένας πονηρός καθρέφτης σου στέλνει όλη την εικόνα ξανά. γίνεται το δωμάτιο ουρανός.
έλα, όμως, που οι δρόμοι με τη μαγνητική τους γοητεία σε καλούν να βγεις έξω, κάπου να τρυπώσεις, κάπου να ατακτέψεις, κάπου να ξεχαστείς.
αποστασιοποίηση να λέγαμε.
η μουσική βάζει οδικά σήματα στη μεγάλη της νύχτας λεωφόρο.
επιλογές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου