κόλπα χοντρά.

πλευρίζουμε σε λιμάνια
 γης ανάσα
λικνισμοί χορών
κι όχι κυμάτων
σ ένα ταξιδιωτικό διάλειμμα
-διαλείμματα ευτυχίας, ταλαιπώριας
μπας κι είν' το ίδιο, στον ίδιο μεσημβρινό;
οριζοντίως και καθέτως
σταυρόλεξα με λέξεις
παίζουν
ρόλο;
ή είναι ο εαυτός τους κρυμμένος πίσω από προσχήματα;
βεντάλιες σε βαρύ τροπικό κλίμα
ζεστασιές γούνινων γαντιών σε παγερές βόλτες εν μέσω χειμώνα.
δροσιές και κάψες.
κάτι κυλάει στις φλέβες μου
που δε μ αφήνει σ' ησυχία
μια μικρή μου // ανησυχία ///
είναι του καιρού τα γυρίσματα
του καραβιού
διαστημοάουα πλοιου,
απ άστρο σ άστρο.
και στο καράβι ξανά.
Λαθροπειρατείες και ξεροκόμματα ουρανού.
Κι η ζωή
η ζωή
σουφρώνει τα χείλια και θέλει μαλλί της γριάς ΤΩΡΑ.
Πώς να την γλυκάνεις τη ζωή;
με ζάχαρη;
με μέλι;
μ' αμπέλι;
Ζωή μ' ατσούμπαλες σελίδες
άλλες πυκνογραμμένες
άλλες λευκές
μα όλες στην ίδια βάση
χειροποίητο χαρτί
με κηλίδες
σαν τσόφλι αυγού.
εμπεριέχουν ύποπτα
και φιλύποπτα στοιχεία
και στοιχειά.
και καραβόσκοινο
κι αραμπάς
αραμπατζής κουτσός
στο λιμάνι με το μαύρο θερμαστή.
ξεροσφύρι κι αναπόληση
δάκρυ
καρδιά μαρουλιού.
ε για μόλα ε για λέσα.
τζαναμπέτηδες εν πλω
φουκαριάρηδες στο χώμα
αλλά όχι μέσ ακόμα
ποτέ των αλμυρικιών δε θα γίνουμε κοπριά
κι ας μας φάνε τα θαλασσινά σκυλιά
τα σκυλόψαρα!
γκόμενες γκάστρωσα πολλές
μ αγάπη δεν ευρήκα'
τη μαύρη μου τη μοίρα
την τραγουδάνε οι σουπιές
και τα καλαμαράκια.
μέσα στα θολά νερά
και στ αλμυρά πεζούλια
έπεσα να ξανεμιστώ
εδώ στη γης απάνω
μα με γροικάει το Θεριό
και στρίβω το τιμόνι
κι ο Θεός ορθώνει να!
το κύμα
να! βουνό.
στόμα να με μασήσει
αλλά σ αυτή τη ζήση
το χάρο δε θα ματαδώ'
μ έφτασε ένα βράδυ.
έφτασε και περίσσεψε
κι έχω πια να λέω
μια λιονταρίσια καρδιά
σε μια ποντικοφάκα
πήγε και περδικλώθηκε
κι έγινε η γης αντάρα.
αχ νύχτα. αχ μέρα. μαζεύεις σπιρτόξυλα
και φτιάχνεις πύργους.
πάλι απ τη αρχή.
ξεμπαρκάμε σ ένα λιμάνι...