σκουπίζοντας την αυλή

βρήκα αυτό το χαρτάκι που το έφερε εδώ ο αέρας

13ο φεγγάρι

και να! στο νυχτερινό ουρανό ένα νιογέννητο φεγγάρι,
αλλιώτικο από το χτεσινό.
ξεπεταρούδι ακόμη, αμυδρό το φως του.
κι είναι το δέκατο τρίτο από την αυγή του μπλογκ.
- δώδεκα φεγγάρια ήρθαν κι έφυγαν.
νιόκοπο φεγγάρι ανοιξιάτικο, σαν και το περσινό.
αταχτούτσικο και καρδιοκλέφτικο σαν όλα του τ' αδέλφια.
θα το απολαύσουμε και θα φωτίσει νύχτες μυρωμένες, θα παραστεί στα πρώτα ζεστά ξεπορτίσματα, θα γιορτάσει μιαν Ανάσταση μαζί μας καθώς θα 'ναι στη χάση του.
- γεια σου φεγγάρι.
σε φέρνω στο νου μου και με νανουρίζεις απόψε.
αύριο, πάλι, ίσως μου πεις μιαν ιστορία φεγγαράκι, 
σύντροφε της αγρύπνιας μου. 
Σε καλωσορίζω γι ακόμη μια φορά
και σου γλυκοψιθυρίζω "σ΄αγαπώ".

 φωτογραφία απ' αυτό το  μπλογκ που συμπαθώ ιδιαιτέρως!

μια φορά κι έναν καιρό...

ήταν ένα πλάτωμα, πλάι σ' ένα μέρος δασωμένο.
και μπροστά ο γκρεμνός.
ήταν εκεί που είπαμε να θεμελιώσουμε την αγάπη μας.
μας φάνηκε τόσο καλή ιδέα.
ήταν τ' αεράκι απ' τα δέντρα
κι η θάλασσα χαμηλά που στραφτάλιζε και γουργούριζε σαν ευχαριστημένη γάτα.
ήταν εκεί που φτιάξαμε με φροντίδα και στοργή ένα μικρό σπίτι, το σπίτι μας,
που με την καμινάδα του οι Θεοί ήταν μακάριοι,
κι ακούραστο αφήνονταν το μάτι στο αγνάντι του πελάου.
ήταν εσύ κι εγώ και σπίθες στις ματιές
και φλόγα στο κορμί
αραξοβόλι, περιπέτεια, πάθος και γλύκα.
ήταν που ο κόσμος ήταν έξω από εκεί
αλλά κι εκεί μέσα.
ο δικός μας κόσμος.
κι ο καιρός ανέμελα περνούσε.
κάναμε σχεδία την αγάπη αυτή και ταξιδεύαμε στον ουρανό
που φάνταζε τόσο φωτεινός τις έναστρες νύχτες.
καλοί οι χειμώνες, χαρωπά τα καλοκαίρια
χόρευαν στην αυλή μας και μας άφηναν τα δώρα τους.
τις μεγάλες νύχτες με το καΐκι στ' ανοιχτά
πειρατές του απείρου ξανοιγόμασταν χωρίς φόβο μέχρι το πρωί.
και τις χιονισμένες νύχτες με παλιό κρασί φτιάναμε ιστορίες
με πολιορκίες, όμορφες Μαντόνες και γενναία παληκάρια. παραμύθια ηρωισμού και γοητείας.
κι εκεί, ασυναίσθητα, από μια αφηρημάδα, έφυγε πρώτα το πατζούρι απ' τον αέρα ή το δέντρο στην άκρη του γκρεμού;
δεν το συνεριστήκαμε.
επειδή με το πέρασμα του χρόνου, πια, σταματήσαμε να κοιταζόμαστε τόσο.
κι ύστερα από λίγο άρχισαν και τα χαλίκια στο μονοπατάκι να παίρνουν το δρόμο κατά το κύμα.
αλλά βάραιναν οι σιωπές ανάμεσά μας και τίποτα δεν ακούγαμε.
κι έτσι, αποκομμένοι λίγο λίγο ο ένας απ' τον άλλο
μείναμε δυο άνθρωποι ξένοι ν' αφουγκραζόμαστε τις νύχτες τη θάλασσα να ορμά και με νύχια γαμψά να ροκανίζει το μικρό παράδεισό μας.
μέχρι που, μια μέρα ξυπνήσαμε και, βρήκαμε με τρόμο το γκρεμό να στέκεται στο κατώφλι μας.
φύγαμε σαν τους κλέφτες, στο δάσος τρέξαμε.
σταθήκαμε κάποια στιγμή λαχανιασμένοι. και τότε πια, ξέπνοοι, άλαλοι κι ανήμποροι ακούσαμε τον αχό που έκαμε το καλύβι μας καθώς καταποντιζόταν.
ήταν εκεί, που στερνή φορά κοιταχτήκαμε.
τα βλέμματά μας αμετανόητα αναμετριώντουσαν.  κι η αγάπη, συντρίμμια παρασυρμένα.
πήραμε άλλο δρόμο εγώ, άλλο εσύ.
χαθήκαμε μέσα σ' αυτούς τους κόσμους τους φτιαγμένους από κόσμο.
κρυφτήκαμε μέσα σ' αυτούς τους κόσμους τους φτιαγμένους από βοή. ρουτίνα, αδιαφορία.
καμιά φορά σαν πάω σε μια παραλία αναρωτιέμαι αν η θάλασσα, η ίδια αυτή θάλασσα, θα με σπλαχνιστεί και θα ξεβράσει ένα κομμάτι απ' εκείνη τη ζωή, το φθαρμένο μου σάλι, ένα παπούτσι, ένα πιάτο, κάτι που να πιστοποιεί πως όλα αυτά έγιναν στην πραγματικότητα.
καμιά φορά σα σε συλλογιέμαι δε βρίσκω λάθη, μόνο το βλέμμα σου υγρό, την απαλή γεύση των χειλιών σου, τη λαχτάρα. κι αποκοιμιέμαι δακρυσμένη.

Θάλασσα σκιά
μαγεμένη αδελφή του ήλιου
πάρε με αγκαλιά
να απολαύσω το φιλί του δίκαιου

Έδωσα πολλά
για να πλάσω έναν ήρωα
Πλέω στ' ανοιχτά
Η καρδιά μου άλλο πόνο
δε χωρά...

ξημερώνει

- Κοίτα την ανατολή.
- Ίδια σκατά, διαφορετική μέρα.
- Δεν είναι έτσι.
 Πιστεύεις ότι είναι ο ίδιος ήλιος που ανατέλλει κάθε μέρα;
 Είναι 365 ήλιοι, ένας διαφορετικός για κάθε μέρα.
- Στα δίσεκτα μένεις στο κρεβάτι όλη μέρα;
- Δεν είναι κακό να μένεις στο κρεβάτι, όχι πολύ.

από την ταινία "Love the Hard Way"

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

παιχνίδι

απαντήσεις

Έχω μια πελώρια λαχτάρα να παίξω αυτό το παιχνίδι.
ξεκινάμε, βρουμ βρουμ! αυτοκίνητο ή μηχανή; μηχανούλα!

ΦΙΛΟΣΟΦΙΕΣ
- τί σημαίνει ζωή για μένα; δημιουργία, έμπνευση, επικοινωνία, ικανοποίηση.
- αν δεν ήμουν αυτή που είμαι, θα ήθελα να είμαι αυτή που θα μπορούσα να γίνω αν αξιοποιούσα όλες τις δυνατότητες που έχω και κάποιες φορές χαζοπαζαρεύω ασύστολα!
- αν μου έδιναν τη δυνατότητα να μην ξαναπληγωθώ θα το δεχόμουν μόνο αν αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα πληγωνόταν σοβαρά κάποιος άλλος.
- αν η ζωή είχε χρώμα θα ήταν χρυσό. μια χρυσή ατμόσφαιρα.
- με μια λέξη "Έλληνας" Κωμικοτραγικός
- με μια λέξη "Ελλάδα"  Παράδεισος!
- αν δημιουργούσα ένα φιλοσοφικό ρεύμα, θα το ονόμαζα Επίμονο Ρεαλισμό.
- αν πιστεύω; ναι σε πολλές αφηρημένες και συγκεκριμένες έννοιες.

ΦΥΣΗ
- δε θα ξεχάσω ποτέ μια εκδρομή με τραίνο. ήμουν η μοναδική επιβάτιδα στο βαγόνι και κοιτάζοντας  τα κλήματα να κατηφορίζουν στις από δω κι από κει πλευρές ενός ποταμού κοντά στην Λωζάνη αισθάνθηκα τόση ευφορία που χόρευα μόνη μου. εκείνη την ώρα μπήκε ένας ελεγκτής εισιτηρίων και μου είπε χαμογελαστά "InterRail?"

- αγαπημένοι στίχοι από την Οδύσεια, ραψωδία ε
Τριγύρω δάσια φουντωτά με σκλήθρες και με λεύκες,
και μυρωδάτα ανάμεσα στεκόνταν κυπαρίσσια.
Λογής πυκνόφτερα πουλιά κουρνιάζανε στα δέντρα,
γκιώνηδες, και γεράκια, και φωναχτερές κουρούνες
της θάλασσας, που χαίρουνται να ζούνε στα νερά της.
Και γύρω στις βαθειές σπηλιές της νύφης απλωνόταν
ήμερο κλήμα θαλερό σταφύλια φορτωμένο·
αράδα βρύσες τέσσερες άσπρο νεράκι χύναν,
κοντά κοντά, μα καθεμιά κι αλλού κατρακυλούσε.
Πλάγι λιβάδια μαλακά με σέλινα και βιόλες,
που αθάνατος κι άν ήρχουνταν σε τέτοιες πρασινάδες,
με θαμασμό θα κοίταζε και θ' άνοιγε η καρδιά του.

- φωτιά, νερό ή αέρας; και η γη; αχ! τέλος πάντων αέρας.φου, φου.
- αν ήμουν ένα φυσικό φαινόμενο θα ήμουν ένας κεραυνός.
- βουνό ή θάλασσα; Βουνό
- αν ήμουν Θεός για μια μέρα, θα γιάτρευα τη γη από τη θηριωδία των ανθρώπων.

Η ΖΩΗ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ
- η ζωή μου ταινία; Παράλληλα Σύμπαντα θα λεγόταν.
- πόλη ή χωριό; Πόλη
- στιγμές χαλάρωσης; στο τσαρδί μου με και με χωρίς συντροφιά
- αν ήμουν ένα έπιπλο στο σπίτι μου, θα ήμουν ένα μπαούλο από μπαμπού.
- αν ήμουν κάποιο ρόφημα, ποιο θα ήταν αυτό; καφές ή τσάι; και τα δυο αναλόγως ώρας. αν και η παλάντζα γέρνει προς το τσάι.
- κρέας ή ψάρι; τί είναι τα στρείδια, τα μύδια οι γαρίδες, οι καραβίδες κι οι αστακοί; αυτό
(για λίγο χιούμορ και το γουρουνόπουλο στη σούβλα ένα φρούτο είναι. χι χι.)

ΣΧΕΣΕΙΣ
- επικοινωνία από μακριά; παραδοσιακά με γράμματα σε χαρτί αλλά και το τηλέφωνο καλό είναι.
- τα νεύρα κρόσια μου τα κάνει η ασυνέπεια.
- ο άντρας των ονείρων μου είναι ένας αχταρμάς από τους άντρες που έχω γνωρίσει. υπερτερεί αυτός που έχει τα περισσότερα προσόντα!
- ποιο χρώμα σου θυμίζει τον αγαπημένο ή την αγαπημένη σου;  το λευκό.
- ξανθός μελαχροινός τί διαφορά έχει; δεν έχω τέτοια κολλήματα.
- όσο για τις Ερινύες λίγες σχέσει έχω μαζί τους ως και καθόλου...

ΧΡΟΝΟΣ
- αν ήμουν κάποια ώρα της ημέρας, αυτή θα ήταν το λυκόφωτο και προχωρώντας με αυτό το σκεπτικό, - αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε μέρα και νύχτα είναι σαφής η επιλογή. Νύχτα.
- αν ήθελα να ζήσω σε κάποια άλλη εποχή θα διάλεγα το μεσαίωνα. για εποχή του χρόνου, το χειμώνα (παράξενο ε; τότε μου βγαίνει όλο το summertime blue όμως!)

ΟΝΕΙΡΑ
- βρίσκομαι μπροστά σ' ένα μπουκάλι και μου αρέσει πολύ! Είναι ένα εξωτικό άρωμα. κάθε φορά που το μυρίζω αισθάνομαι ευτυχία και δεν ξεθυμαίνει ποτέ.
- τί είναι όνειρο; μια ευχάριστη συνήθεια που συνήθως εξωραΐζει την πραγματικότητα και  το βιώνουμε με τα μάτια κλειστά αλλά και ανοιχτά.
- αν είχα γεννηθεί τυφλή θα είχα μουσικά όνειρα - που τα έχω και τώρα που βλέπω.
- ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι να πραγματοποιηθεί ένας παλιός μου εφιάλτης.

ΒΟΗΘΕΙΑ!!

- το μεγαλύτερο προτέρημά μου είναι το ότι είμαι επιμελής, σχολαστική και αποτελεσματική. το μεγαλύτερο ελάττωμα ότι ώρες ώρες μπορώ να είμαι και πάρα πολύ τεμπέλα.

- στήθος ή μπούτι; στήθος και βαθειές ανάσες
- αν ήμουν μια γεύση στον ουρανίσκο της Lyriel θα ήθελα να μου πει η ίδια πώς την αντιλαμβάνεται.
- ας μιλήσουμε και για φόνους. μμμ... τικ τακ ωρολογιακή βόμβα. αν αυτό δεν είναι όπλο, τότε ένα καλοτροχισμένο παλιό μαροκινό στιλέτο.

ΤΕΛΟΣ
- να σκεφτώ πριν πηδήξω ή να πηδήξω πριν σκεφτώ; πηδάω!
- αν μπορούσα ν αλλάξω το τέλος μιας ταινίας  θα άφηνα να ζήσουν οι Μπόνυ και Κλάιντ και να ληστεύουν τράπεζες μέχρι τα βαθειά τους γεράματα.
- μια δεύτερη ευκαιρία; πάντα.

από αυτές, βεβαίως τις ερωτήσεις.

BiScoto

1. Αν ήσουν κάποιο ρόφημα, ποιό θα ήταν αυτό;
2. Αν ήσουν κάποια ώρα της ημέρας, ποιά;
3. Αν ήσουν φυσικό φαινόμενο;
4. Αν ήσουν ένα έπιπλο μέσα στο σπίτι, ποιό θα ήσουν;
5. Αν μπορούσες να αλλάξεις το τέλος μιας ταινίας, ποιά θα ήταν αυτή;
6. Αν δημιουργούσες ένα φιλοσοφικό ρεύμα, πως θα το ονόμαζες;
7. Ποιό τίτλο θα έδινες στη ζωή σου, μέχρι αυτή τη στιγμή που ζεις;
8. Αν ήσουν μια γεύση στον ουρανίσκο μου, ποιά θα ήταν αυτή;
9. Αν είχες γεννηθεί τυφλός, τι όνειρα θα έβλεπες;
10. Αν ήσουν φονικό όπλο, ποιό θα ήσουν;
11. Σκέψου πριν πηδήξεις ή πήδα πριν σκεφτείς;


That's Eat!
Οι δικές μου ερωτήσεις:
1. Ο μεγαλύτερος σου φόβος είναι...
2. Ποια θα ήθελες να είσαι αν δεν ήσουν αυτή που είσαι...
3. Ο άντρας των ονείρων σου είναι....
4. Θεός για μια μέρα, τι αλλάζεις στον κόσμο?
5. Τι σου κάνει τα νευρα κρόσσια?
6. Έχω μια πελώρια λαχτάρα για....
7. Αν η ζωή είχε χρώμα, τι χρώμα θα ήταν?
8. Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου ελάττωμα και πιο το μεγαλύτερο προτέρημα?
9. Βουνό ή θάλασσα?
10. Στιγμές χαλάρωσης για σένα είναι...
11. Σε κυνήγησαν ποτέ οι Ερινύες?

Ξύλινος Ιππότης
Οι δικές μου 11 ερωτήσεις:

1.Τι σημαίνει ζωή για ‘σένα;

2.Ποιος στίχος πιστεύεις ότι σε εκφράζει;

3.Τι είναι αυτό που δεν θα ξεχάσεις ποτέ στην ζωή σου;

4.Με μια λέξη τι είναι «έλληνας - Ελλάδα» για εσένα;

5.Σε ποια άλλη εποχή θα ήθελες να ζεις;

6.Θα ήθελες δεύτερη ευκαιρία;

7.Ποιο χρώμα σου θυμίζει την αγαπημένη σου ή τον αγαπημένο σου;

8.Φωτιά, νερό ή αέρας;

9.Αν σου έδιναν την δυνατότητα να μην ξαναπληγωθείς και πονέσεις, θα τη δεχόσουν;

10.Τι είναι όνειρο;

11. Πιστεύεις…;

ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Να και οι δικές μου 11 πολύ απλές ερωτήσεις (μη σας βάζω να προβληματίζεστε):

1. Χειμώνας ή καλοκαίρι;

2. Μέρα ή νύχτα;

3. Βουνό ή θάλασσα;

4. Πόλη ή χωριό;

5. Αυτοκίνητο ή μηχανή;

6. Για επικοινωνία από μακριά: Τηλέφωνο ή γραπτό μήνυμα; (σε κινητό ή e-mail)

7. Ξανθός/ξανθιά ή μελαχρινός/μελαχρινή;

8. Καφές ή τσάι;

9. Κρέας ή ψάρι;

10. Στήθος ή μπούτι; (αυτό αν είστε άντρες, πάρτε το όπως θέλετε :)

11. Βρίσκεται μέσα σε μπουκάλι και μου αρέσει πολύ! Είναι...

ερωτήσεις από μένα για σας.

1. ο αγαπημένος σου αριθμός.

2. μοναξιά, μονογαμία, ή πολυγαμία;

3. έχει συμβεί στη ζωή σου κάτι μαγικό;
4. πες μου μια φαντασίωσή σου.

5. με ποιο μέσο θα ήθελες να κάνεις ένα παραμυθένιο ταξίδι;

6. αλήθεια ή ψέμα;

7. έχεις κάποιο σύνδρομο και ποιο;

8. αν στο πέρασμα της ιστορίας είχες φιλία με κάποιο σπουδαίο πρόσωπο ποιο και γιατί;

9. τί ζώο θα ήθελες να είσαι;

10. παλαβομάρα ή λογική;

11. κρατάς μυστικά;

παρακαλώ να απαντήσουν οι κάτωθι

1.sewsome

2.με το φεγγάρι αγκαλια

3.στο μαγικό λυχνάρι

4.ακουστά σ έχουνε τα κύματα

5.ΑΛΗΘΕΙΑ

6.STAVENTO

7.Κάνθαρος

8.Kappa Me witout you tea without a biscuit!

9.ο τρελός του χωριού

10.NamNaria

11.Ασκαρδαμυκτί

κανόνες:

* You must post these rules. * Each person must post 11 things about themselves on their blog. * Answer the questions the tagger set for you in their post and create 11 new questions for the people you tag to aswer. * You have to choose 11 people to tag and link them on the post. * Go to their page and tell them you have linked him or her. * No tag backs. * No stuff in the tagging section about 'you are tagged if you are reading this'. * You legitimately have to tag 11 people...

και 13 βράδυ.

άδεια η κούπα κι αυτής της μέρας.

μια Τρίτη και 13 ακόμη στη ζωή μου.

από γκαντεμιά και μόνο σήμερα είχα την πεποίθηση ότι θα μου συμβεί κάτι συναρπαστικό.

και να! μια ωραία μουσική.

και σε λίγο μεσάνυχτα.

κάτω απ' τα σύννεφα.

βρέχει.

βρέχει, βρέχει, βρέχει,

βρέχει, βρέχει,

βρέχει, βρέχει, βρέχει,

βρέχει, βρέχει,

βρέχει, βρέχει, βρέχει.

Πεισματάρης ο Μάρτης.

Το ίδιο βιολί από τότε που έσκασε μύτη.

να κοιμάσαι και να βλέπεις τροπικά δάση.

Έλα, καλέ θεούλη, κάνε μας και λίγη λιακάδα!

ΚΑΛΗ ΕΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!

μια ολίγον θλιμμένη νεροφίδα..

μουσική

ΑΧ

αυτή η άνοιξη που είναι στο κατώφλι με πεθαίνει.
θέλω να γδάρω όλον το χειμώνα από πάνω μου
και στο νεογέννητο δέρμα
αρώματα, λιαχτίδες ν απιθώσω.
φιδοπουκάμισο αναγέννησης με ιμπρεσιονιστικές πινελιές.
αχ.
αχ.
ώρα στον πάγο να ραγίσει κι η ζωή ν ανθίσει.
μέσα στο τσιμέντο, στην εξοχή
αυτήν την παράλια εξοχή, των ονείρων μου την εσοχή.
εξοχή των δασών και των κάμπων.
Δάση με δέντρα σπίτια τσιμεντένια 
και ζώα αυτοκίνητα και μηχανάκια
-έλεος στον αυτόματο πωλητή,
πού ψυχή;
εισιτηρίων και άλλων αγαθών.
Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα.
έντεκα
ένα κι ένα κάνουν δύο.
Στο ένα κι ένα κάνουν κανένα,
πονώ κι υποφέρω κι αυτό το βράδυ.
Μαράζι.
Χώρια και μαζί.
Μια αβέβαιη απόσταση.
υπόσταση αγάπης.
από το σ αγαπώ μέχρι το αγαπιέμαι.
αγεφύρωτα χάη.
τα χάη δέρνουν το μυαλό. από τότε που ζωγράφιζες πέτρες μέχρι τώρα.
ανακωχή υποταγής.
τα χάη φέρνουν στο μυαλό μου διαστημικούς σταθμούς
και προβλήτες.
εκεί που το δίπλα είναι κοντά αλλά και τόσο, απύθμενα απρόσιτο.
φευ/
Σαββατόβραδο κι απόψε.
Φευ!
που είναι ο χρόνος του ορθάνοικτου;
του wide open?
εδώ.
Ιός ανοιξιάτικος, φέρνει τα πάνω κάτω' κι οι αγάπες και οι γάτες
όλα νιαουρίζουν ευτυχισμένα.
σε μένα μένουν τα δάκρυα κι ένας ατέρμονος πόνος.
αλλά για μένα θα μιλάμε τώρα;
η ζωή είναι μπλου blooms
μπλουπς μπλουπς
στα μαγικά καζάνια της απόλυτης ευχαρίστησης.
εν βρασμώ.
γιατί ου;
Κυριακή με ταγιεράκι κουφετί,
πλερέζα,
λουστρίνια και τσαντάκι ασορτί..
ο επικήδειος έπεται.

Μη μου τους κύκλους τάραττε.

Πανσέληνος και γυναίκα.
Γυναίκα και φεγγάρια.
Θηλυκές συμμαχίες που κυβερνούν θάλασσες, μυστικά, λάμψεις κρυφές.
Πανσέληνος απούσα.
Cherchez la femme.
Του Μάρτη οι βροχές. Καταλαμβάνουν το χώρο με σύννεφα, πυκνά, νυχτερινά.
Νερό αντί για φως. Νερό βρόχινο στα περβάζια, στους δρόμους, στην θάλασσα τη βραδινή που ριγά.
Νερό στα τζάμια των παραθύρων, ποτίζει το χαλάκι της εξώπορτας, σβήνει τα ίχνη των πατημάτων, των επισκέψεων, του μέσα έξω.
Φτιάνει ένα άγραφο χάρτη ζωής.
Ξεκλέβουμε χρόνο από τη ζωή μας να γίνουμε μια στιγμή φεγγάρι;
Μια στιγμή βροχή;
Μια στιγμή μέσα στον πεπερασμένο χρόνο μας, τόση δα όσο χρειάζεται για ν' αποδράσουμε σ' εκείνα τα βοσκοτόπια που το γλυκό και το παράλογο αναμειγνύονται στη ίδια μεθυστική κούπα.
Γυναίκες και αμμουδερές παραλίες. Θαλασσινές σπηλιές όπου τ ατλαζένιο, το σμαραγδί και το μαύρο εναλλάσσονται.
Γυναίκες και κυματοθραύστες.
Γυναίκες κι οι απαιτήσεις της ζωής.
Γυναίκες ταχαμου σκληρές, σαν το λεπίδι που το χτυπά το φως νέον και στάζει αίμα.
Γυναίκες ξελογιάστρες.
Αθώες, επικίνδυνες, οδυνηρές, απλές, αναγνώσιμες και μη.
Όλες τους μοιραίες.
Γυναίκες αράχνες.
Υπάκουες στο πρόσταγμα του καθήκοντος. Του προσωπικού τους στόχου και σκοπού. Ανυπάκουες στα πάντα δηλαδή.
Γυναίκες βασίλισσες μέλισσες. Χοροί θανάτου.
Γυναίκες μάνες. Όταν η ζωή φωλιάζει στα σωθικά τους και πετάγεται από μέσα τους σαν μια νέα αστραπή, μια νέα κατάκτηση, μια νέα ελπίδα για ένα διαφορετικό κόσμο.
Γυναικες μόνες. Παράδοξο. Μοναξιά και πολυσχιδές.
Γυναίκες χελώνες. Γυναίκες αετίνες.
Κι αυτόν τον χορό; Ποια θα τον χορέψει; Ποια θα είναι η εκλεκτή;
Γυναίκες και μήλα.
Γυναίκες και άσπονδες φιλίες. μαχαίρια, ξουράφια, φαρμάκι, πληρωμένοι δολοφόνοι, όλα εν δράσει.
Γυναίκες και η ηλικία τους.
Σύννεφα παντού.
Κεραυνοί και καταιγίδες.
Γυναικες και ντάντεμα, ταχτάρισμα, καλομαθησιά και ποδολουτρο.
Γυναίκες μετανοούσες, Μαγδαληνές.
Γυναίκες αφοπλιστικές, γυναίκες αρματωμένες, Μπουμπουλίνες.
Ονειροπαρμένες.
Με φτηνά ρομάτζα και λικεράκια.
Γυναίκες στη θέση τους.
σ' αυτή τη γυναικεία πλευρά της ζωής.
Αξιοθαύμαστες.
Αξιοθρήνητες.
Γυναίκες με κότσια.
με τσαγανό, ανιδιοτέλεια, πάθος.
Σελήνη μειδιώσα.
Δε μιλείς για μένα, λέει.
Με παραμελείς.
Με ξέχασες;
Σε ξέχασα;
Συ πήγες σήμερα και λουφαξες πίσω απ' τα σύγνεφα.
κι αλλού χαρίζεις το φως σου.
Αψηφάς τη δίψα μου.
Κι απόκληρος τριγυρνώ στης σκέψης τα ρουμάνια.
Για μια γυναίκα, για μια πατρίδα.
Γυναίκες πατρίδες, οξύμωρο, γυναίκες διαστημόπλοια.
Η ναυς.
Τα πανιά ανοιχτά.
Άνεμος ήπιος, ούριος.
Το θηλυκό της αίσθησης
θηλυκο εν παλιγγενεσία.
La Mort που είναι θυμικό, θηλυκό και πάλι στη ζωή.
La Vie.
La Nuit.
La Pluie.
Σήμερα
κάθε σήμερα.
Γυναίκα μ' ιδρωμένο μεσοφόρι.
Κάματος και δουλειά.
Επαγρύπνηση, αμφοβολία, αναζήτηση. Μαρία Κιουρί.
Είμαστε μικρές Κλητεμνήστρες;
Μικρές Αντιγόνες;
Μικρές Περσεφόνες;
Κρυφές ή φανερές Ελένες.
Σήμερα τουμπεκί.
Βροχή.
Ασέληνη νύχτα. Πανσελήνου.
θα κάνουμε ου ου ή θα κλαις;
Μ αυτά τ' αγορίστικα τα δάκρυά σου που λειώνουν την καρδιά μου;
Η αγάπη ελλοχεύει στις καρδιές.
Κι ακόμη κι όταν είναι κρυφή.
Μεις την ξέρουμε.
Γυναίκες, πέρα απ' τα σύννεφα, σοφές.
Αναθυμιάσεις του παρόντος και του Μέλλοντος
ουάου
Γυναίκες πανταχού παρούσες και τα πάντα πληρούσες.
Μη φοβάσαι το φεγγάρι...

θα 'ταν ο κόσμος, ίσως, καλύτερος...

ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

μια ημέρα σημαδιακή στη ζωή μου.

από πολλές απόψεις.
Όπως και να έχει,
Χρόνια Πολλά στις κυρίες
και σ' αυτούς που τις αγαπούν και τις σέβονται.

Knock 123, Τρίτη.

Βγαίνοντας αργά και μελαγχολικά απ' τα πλοκάμια του παραμυθιού και τ ονείρου.

Τρίτη μετά απ' ολονύχτια ψιχάλα σ' ένα πρωινό γκριζωπό.

Από εκεί, εδώ, μια φορά κι έναν καιρό.

Καλημέρα. Μουσική. 1,2,3 σύνθημα κι αλλάζουμε πάλι τόπο χρόνο κι εποχή.

même après minuit.

Μια τέλεια, τέλεια βραδιά.

- Je me sens tout perdu au dedans de ta lumière
- Laquelle? Celle de mes larmes?

...nuits douces en faisant l'amour au bras d' une mer de nuages

 à la belle étoile d' une planète éloignée.

απολαύσεις

Ηλιάκος.
Μεσημέρι στη βεράντα να με "δει ο Θεός" και να μάσω βιταμίνη "έλα ντε".

εμβάπτιση στο φως

μερικές μπουκιές με φίλους και λίγες γουλιές.

εμβάπτιση στην αγάπη

και τ απογευματάκι ζεστό τσάι, βουτήματα και μουσική.

απογευματάκι  Παρασκευής
φιλιά και δόξα τω Θεώ.

εικόνα

προοίμιο.

Ο Μάρτης κατέφτασε με τα μάτια υγρά, βροχερός.
Σκόρπισε στάλες παντού κι υποσχέσεις επερχόμενης άνοιξης.
Νανούρισμα, υπνάκι, κι εκεί μέσα άλαφιασμα, ξύπνημα.
Όνειρα που πέφτουν στο κενό με βλέμμα ξαφνιασμένο.
Μάτια ανοιχτά μετά, ακινησία,
το ρολόι στο κομοδίνο θρυψαλίζει τα δευτερόλεπτα.


Αργότερα λίγο, ακόμη νύχτα. Η βροχή έφυγε κι αυτή μ' ένα άδειο ταξί.
Μετά πέρασε το απορριματοφόρο μα η μέρα δε φάνηκε ακόμη.
Ήχοι της πόλης στο απόβροχο.
Μια παράξενη γεύση στο στόμα, λίγη δίψα, οι γάτες χαρχαλεύουν κάτι στην κουζίνα.


Μια μικρή ξωτική σκέψη ξεπροβάλλει, φτερουγίζει, διώχνει τις σκιές.
Ϋπνος ξανά. Πράσινα φανάρια παντού. Κι ενώ εγώ ριβάρω με σβησμένα φώτα σε υγρούς αυτοκινητόδρομους,
η μέρα καταφτάνει.

Καλημέρα.
Καλό μας Μάρτη.

φωτό από εδώ