Μη μου τους κύκλους τάραττε.

Πανσέληνος και γυναίκα.
Γυναίκα και φεγγάρια.
Θηλυκές συμμαχίες που κυβερνούν θάλασσες, μυστικά, λάμψεις κρυφές.
Πανσέληνος απούσα.
Cherchez la femme.
Του Μάρτη οι βροχές. Καταλαμβάνουν το χώρο με σύννεφα, πυκνά, νυχτερινά.
Νερό αντί για φως. Νερό βρόχινο στα περβάζια, στους δρόμους, στην θάλασσα τη βραδινή που ριγά.
Νερό στα τζάμια των παραθύρων, ποτίζει το χαλάκι της εξώπορτας, σβήνει τα ίχνη των πατημάτων, των επισκέψεων, του μέσα έξω.
Φτιάνει ένα άγραφο χάρτη ζωής.
Ξεκλέβουμε χρόνο από τη ζωή μας να γίνουμε μια στιγμή φεγγάρι;
Μια στιγμή βροχή;
Μια στιγμή μέσα στον πεπερασμένο χρόνο μας, τόση δα όσο χρειάζεται για ν' αποδράσουμε σ' εκείνα τα βοσκοτόπια που το γλυκό και το παράλογο αναμειγνύονται στη ίδια μεθυστική κούπα.
Γυναίκες και αμμουδερές παραλίες. Θαλασσινές σπηλιές όπου τ ατλαζένιο, το σμαραγδί και το μαύρο εναλλάσσονται.
Γυναίκες και κυματοθραύστες.
Γυναίκες κι οι απαιτήσεις της ζωής.
Γυναίκες ταχαμου σκληρές, σαν το λεπίδι που το χτυπά το φως νέον και στάζει αίμα.
Γυναίκες ξελογιάστρες.
Αθώες, επικίνδυνες, οδυνηρές, απλές, αναγνώσιμες και μη.
Όλες τους μοιραίες.
Γυναίκες αράχνες.
Υπάκουες στο πρόσταγμα του καθήκοντος. Του προσωπικού τους στόχου και σκοπού. Ανυπάκουες στα πάντα δηλαδή.
Γυναίκες βασίλισσες μέλισσες. Χοροί θανάτου.
Γυναίκες μάνες. Όταν η ζωή φωλιάζει στα σωθικά τους και πετάγεται από μέσα τους σαν μια νέα αστραπή, μια νέα κατάκτηση, μια νέα ελπίδα για ένα διαφορετικό κόσμο.
Γυναικες μόνες. Παράδοξο. Μοναξιά και πολυσχιδές.
Γυναίκες χελώνες. Γυναίκες αετίνες.
Κι αυτόν τον χορό; Ποια θα τον χορέψει; Ποια θα είναι η εκλεκτή;
Γυναίκες και μήλα.
Γυναίκες και άσπονδες φιλίες. μαχαίρια, ξουράφια, φαρμάκι, πληρωμένοι δολοφόνοι, όλα εν δράσει.
Γυναίκες και η ηλικία τους.
Σύννεφα παντού.
Κεραυνοί και καταιγίδες.
Γυναικες και ντάντεμα, ταχτάρισμα, καλομαθησιά και ποδολουτρο.
Γυναίκες μετανοούσες, Μαγδαληνές.
Γυναίκες αφοπλιστικές, γυναίκες αρματωμένες, Μπουμπουλίνες.
Ονειροπαρμένες.
Με φτηνά ρομάτζα και λικεράκια.
Γυναίκες στη θέση τους.
σ' αυτή τη γυναικεία πλευρά της ζωής.
Αξιοθαύμαστες.
Αξιοθρήνητες.
Γυναίκες με κότσια.
με τσαγανό, ανιδιοτέλεια, πάθος.
Σελήνη μειδιώσα.
Δε μιλείς για μένα, λέει.
Με παραμελείς.
Με ξέχασες;
Σε ξέχασα;
Συ πήγες σήμερα και λουφαξες πίσω απ' τα σύγνεφα.
κι αλλού χαρίζεις το φως σου.
Αψηφάς τη δίψα μου.
Κι απόκληρος τριγυρνώ στης σκέψης τα ρουμάνια.
Για μια γυναίκα, για μια πατρίδα.
Γυναίκες πατρίδες, οξύμωρο, γυναίκες διαστημόπλοια.
Η ναυς.
Τα πανιά ανοιχτά.
Άνεμος ήπιος, ούριος.
Το θηλυκό της αίσθησης
θηλυκο εν παλιγγενεσία.
La Mort που είναι θυμικό, θηλυκό και πάλι στη ζωή.
La Vie.
La Nuit.
La Pluie.
Σήμερα
κάθε σήμερα.
Γυναίκα μ' ιδρωμένο μεσοφόρι.
Κάματος και δουλειά.
Επαγρύπνηση, αμφοβολία, αναζήτηση. Μαρία Κιουρί.
Είμαστε μικρές Κλητεμνήστρες;
Μικρές Αντιγόνες;
Μικρές Περσεφόνες;
Κρυφές ή φανερές Ελένες.
Σήμερα τουμπεκί.
Βροχή.
Ασέληνη νύχτα. Πανσελήνου.
θα κάνουμε ου ου ή θα κλαις;
Μ αυτά τ' αγορίστικα τα δάκρυά σου που λειώνουν την καρδιά μου;
Η αγάπη ελλοχεύει στις καρδιές.
Κι ακόμη κι όταν είναι κρυφή.
Μεις την ξέρουμε.
Γυναίκες, πέρα απ' τα σύννεφα, σοφές.
Αναθυμιάσεις του παρόντος και του Μέλλοντος
ουάου
Γυναίκες πανταχού παρούσες και τα πάντα πληρούσες.
Μη φοβάσαι το φεγγάρι...