Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

so what?



έχω μια μουσική μέσα στο μυαλό μου αλλά δεν μπορεί να εκφραστεί.
που πάει να πει ότι είναι μια αμετάφραστη μελωδία που δεν υπόκειται σε κανένα κανόνα αλλά και δεν υπακούει ούτε στον δημιουργό της – εμένα καλή ώρα που τόση ώρα με βασανίζει και δε μ αφήνει σε χλωρό κλαρί.
έχω και απαιτήσεις
ζεστές πετσέτες, σοκολατάκια στο προσκεφάλι και μαλακό ντιβάνι
φιλοξενία σε μια γη που δεν γνωρίζω γιατί γυρίζει αλλά αυτή γυρίζει όπως και να έχει.
άμα λέμε “σταμάτα τον κόσμο θέλω να κατέβω” είναι σα να λέμε “θέλω να ξεφύγω από τον εαυτό μου;” 
εδώ που τα λέμε, θέλω κι εγώ, λίγο, να δραπετεύσω από τον εαυτό μου.
αυτόν τον κατασκευασμένο εαυτό που πληρεί τις προϋποθέσεις επιβίωσης αλλά δε με πληρεί ουδόλως, δίχως φταίξιμο και δόλο’ είναι οι συναστρίες ή κάτι άλλο;
έχω μέσα στο κεφάλι μου έναν αχταρμά. για φαντάσου! τέτοια λέξη μα δεν βγάζει κόκκινα φύκια που να σηματοδοτούν το λάθος.
αχταρμάς
αχταρμάς
αχταρμάς.
Βαβυλωνία έγινε η ζωή μας και την ζούμε όπως όπως.
Θέλω, πάω στο "θέλω" δυναμικά, μετά αναλογίζομαι τα παρατράγουδα και κοντοστέκομαι και μετά αρχίζει το μοιρολόι.
κι αν έτσι;
κι αν αλλιώς;
κι αν όπως;
μοιρολόι κανονικό, με τράβηγμα κοτσιδών και σκίσιμο σουτιέν.
άμα ακούμε τη μουσική, με το καλό αυτί μας πάντα, αυτό το πάντα που δεν είναι αρκουδάκι, αλλά ένα οκτώ ξαπλωτό κι αμέριμνο στο διηνεκές, έχει να κάνει με την υποταγή;
σκλάβοι στα παζάρια των αισθήσεων’ και των παραισθήσεων ενίοτε.
 ωιμέ. ωιμέ
μη μου τους κύκλους τάραττε, 
πρέπει να βρω το λόγο που γεννήθηκα στη γη.
που έγινα ένα πράγμα
ένα πράμα άδολο εν αρχή
εν αρχή ην ο λόγος.
ηχητικά εφέ; -χεμφ! καλά ξεμπερδέματα.
κι ο φόβος.
μα για ποιο φόβο μιλάμε;
φόβο δεν έχω.
ίσως λίγη ματαίωση.
φταίει αυτός ο χειμώνας της επιείκειας. που δε μας μαστίγωσε αρκετά με τα κρύα του.
αλλά μας μαστίγωσε πιότερο με την αδιάλλακτη στυγνότητά του.
με τα κατασκευασμένα ψέματά του. 
που μας έφερε την απελπισία από ένα καρβέλι να γίνουν χίλια.
γιατί;
γιατί βλέπουμε, ακούμε, οσφραινόμαστε, γευόμαστε, αγγίζουμε ό,τι μας είναι προσφερόμενο.
και δεν ψάχνουμε τα μυστικά.
έχω μια έντονη συστολή.
άμα γύριζα τον κόσμο ανάποδα θα είχα διαστολή;
και τι θα γεννιόταν απ αυτό;
κάτι που θα ανακάλυπτε τον κόσμο φτου κι απ την αρχή;
αυτό είναι καλό. 
είναι μαγεία.
I put a spell on u.
μάθαμε τους μαγικούς κόσμους’
λάθος.
μάθαμε πως μπορούν μαγικά πράματα να συμβούν.
λάθος, μέγα λάθος.
Καθημερινά βλέπω ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε τίποτα να περιμένουν ένα μαγικό, ένα θαύμα.
μα πώς;
τους βλέπω, κι όταν έρχεται η υπόσχεση, να δυσπιστούν, να πισωπατούν, να ανασυντάσσονται σε διμοιρίες απελπισμένων χωρίς αποκούμπι.
ωιμέ.
εδώ έκανα λάθος.
έχει κόκκινη περικοκλάδα το ωιμέ.
και αναρωτιέμαι και πάλι

άμα λέμε “σταμάτα τον κόσμο θέλω να κατέβω” είναι σα να λέμε “θέλω να ξεφύγω απ όλους εσάς;”

μα όχι. όχι, ποτέ.
τυχάρπαστη μπορεί να έχω υπάρξει’
αδιάλλακτη ποτέ.

κι ας μου κοστίζει η φιλανθρωπία
το εγώ που φοράει τα παπούτσια του εσύ
κι ας στραβοπατάει
κι ας ταλαιπωριέται
κι ας πληγώνεται.
μπαμ στο κέντρο.
ισορροπίες ανισορροπιών.
ώρα πέντε και κάτι, πριν το ξημέρωμα, χα.
-έκανα κάτι βιαστικούς συνειρμούς αλλά φτάνει’ τώρα γεια. 



υγ. τώρα που το ξαναδιαβάζω λέω Μπα! είμαι λες τελικά ένας καλός σκύλος;
ουπς άνθρωπος ήθελα να πω.
είμαι εν μέρει, ναι
αλλά είμαι και χαλί που πετά!!
μουτς.

12 σχόλια:

  1. "που μας έφερε την απελπισία από ένα καρβέλι να γίνουν χίλια."
    Χωρίς έτσι κι αλλιώς.
    Αυτό.
    Κι αυτό το "αυτό" δεν έχει πια μαγεία.
    Έχει αγάπη που λιγοθυμά. Δεν λιποψυχά. Προσπαθεί ν' ανασάνει τον αέρα που της δίνουν.
    Αέρα λιγοστό.
    Πάρε νά ΄χεις... και γελούν ειρωνικά.
    Θα τη βγάλουμε και χωρίς μαγεία φέτος.
    Alegria, φιλενάδα... alegria.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Επ! Για που το βαλες;;; Μόνο αυτούς τους συνειρμούς; Θέλουμε κι άλλους! Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ένα έχω να πω: τις πολύ πρωινές ώρες έχεις πάντα σπουδαία έμπνευση...
    ίσως γιατί τέτοια ώρα είσαι εσύ μ' εσένα...

    φιλιά Μπλουζόνι μου! φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ωιμέ με κόκκινη περικοκλάδα!
    WOW μπλουζ μου τελευταία είναι σα να διαβάζω ραπ!!
    Και πολύ μ' αρέσει!

    Πολλά φιλάκια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να γιατί αγαπώ τις πολύ πρωινές ώρες!
    Χάρμα γραπτόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η εποχή γεννάει έμπνευση και όταν τα λόγια είναι αβίαστα, τότε γεννιέται το αυθόρμητο και το αληθινό, χωρίς φτιασίδια και καλούδια...
    Χύνει η καρδιά τα αισθήματα πάνω στα γράμματα και τα μεταμορφώνει σε άρθρο που ξεχωρίζει, προβληματίζει και ενεργοποιεί...

    Πολύ καλό... θέλουμε κι άλλο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. η ζωή μου όλη είναι "κι αν έτσι...κι αν αλλιώς.."!!
    μπορώ να έχω το κουτσουνάκι της φωτόγραφίας??
    σε φιλώ φιλενάδα, καλό σ/κ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ φιλοσοφικό (και φιλοσοφημένο και ποιητικό) το
    κειμενάκι σου!

    Έχει δίκιο η "Ιδέα": θέλουμε κι άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πραγματι, πολύ εμπνευσμένο κείμενο...είχα καιρό να σε διαβασω Σαμερ και το κατευχαριστήθηκα. Από εδώ και μπρος θα τα λέμε πιο συχνά όμως...ελπίζω. Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλημέρα, καλή εβδομάδα!
    τονωτικά τα καλά σας λόγια. Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου.
    Μια καλή εβδομάδα να έχουμε, έχει κι έρωτες, σασπένς θα έχει;
    φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το "σταμάτα τον κόσμο θέλω να κατέβω" νομίζω εκφράζει πολλούς! Ανάμεσα σ' αυτούς κι εμένα. Δεν ξέρω, ίσως θα ήταν καλύτερο να λέγαμε "θέλω να γυρίσω τον κόσμο ανάποδα", θέλω να τον αλλάξω, γιατί έτσι όπως κατάντησε έχει γίνει αβίωτος. ...Ωραίοι οι λογισμοί - παραλογισμοί και συνειρμοί σου. Καλή εβδομάδα να έχεις Blues μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ασχετο1
    Δεν ξερω αν θα βοηθουσε
    Αποψε αρχιζει το φεστιβαλ του Σαν Ρεμο


    Ασχετο2
    Το 2012 νικησε αυτό το τραγουδι
    Emma Marrone - Non è l'inferno


    Buona Notte

    ΑπάντησηΔιαγραφή