πραγματικότης α΄ -τονούμενον.

π, όπως πατάτα.

πιπιλάω και πιλατεύω το πι, το 16ο

προτού του πάρω την περούκα

(και το κεφάλι παρέα).

α. πολλά ποτήρια στο περβάζι.

β. πολυπράγμων πραματευτής, παλιάνθρωπος περιοπής, σε πορεία πρόσω με παλιοκάραβο πλήρες πληρώματος, παραδέρνει από πλώρη σε πρύμνη κι από πρύμνη σε πλώρη ενώ περιπλανιέται από πόλο σε πόλο, με πλοηγό πυξίδα περιδινίζουσα.

γ. πού πας; πέρα ως πέρα πέλαγος.

δ. πεζούλια και πελούζες, στα παρτέρια παιώνιες πράες. πανύψηλα πεύκα. πύργοι, πολυέλαιοι, παρκέ, πυργοδέσποινες πριγκίπισσες με πέπλα και πόρπες με πέτρες πολύτιμες, πυργοδεσπότες πρίγκιπες περήφανοι με πανοπλίες, το πάλαι ποτέ....

ε. παύσεις πενταγράμμου.

στ. παραμυθάς πλανόδιος. πουκάμισα και πανταλόνια πέντε και παράταιρα. παπούτσια πολυκαιρισμένα, πορτοφόλι πτωχό από παράδες, μα ο πλούτος πνευματικός -κι η αλεπού ενίοτε, αχ ο δαίμων!  

χωρίς καθόλου αστείο αισθάνομαι πανευτυχής.

κάθομαι και βράζω στο ζουμί μου

με το ρολόι να χαλάει τον τόπο

και το ψυγείο να κάνει σεκόντο βουίζοντας 

ώριμα βερύκοκα και πράσινο τσάι με ρόδι και βύσσινο.

είμαι αυτές τις μέρες σε μια τέλεια αταραξία.

5.55

όπου να ναι ξημερώνει.

μουζική