Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

τα παλιά καράβια.

















πρωινό στο λιμάνι.









Μια μέρα μέσα στις μέρες. Περπατά με το τσαντάκι της στο χέρι και λίγο ξεφτισμένο κραγιόν απ' ένα φιλί. Αποχαιρετισμού. Το πλοίο φεύγει. Μια μουσική στιγμή. 
Λίγο πριν, στο βάζο του καφενείου του λιμανιού ένα μοναδικό κόκκινο τριαντάφυλλο. Χάνει ένα πέταλό του που για λίγο αιωρείται κι έπειτα προσγειώνεται σ' ένα διάφανο ποτήρι κρασιού. Η μέρα το κοιτά και προσεκτικά ακουμπά τα χείλη στο φλυτζάνι του καφέ. 
Μια καυτή γουλιά καλημέρας. 

17 σχόλια:

  1. Απαντήσεις
    1. πολύ σωστά!
      καλημέρα γλυκειά μου. εκεί, στα μέρη σου, τώρα ξημερώνει...

      Διαγραφή
  2. τέλεια εικόνα...
    καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. είναι ένας μικρός αποχαιρετισμός σ ένα σκηνοθέτη.
      μπονζούρ!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. ζεστές και καυτές.
      να σε πω τη μοίρα σου;
      καλημέρα Χριστινάκι μου!

      Διαγραφή
  4. τα παλιά καράβια γερά σκαριά για να αντέχουν...
    τα όμορφα. τα άσχημα. τα βρώμικα λιμάνια.

    ένα τριαντάφυλλο με όλα του τα πέταλα, ένας καφές μ' άνθρωπο αγαπημένο και πολυπόθητο... όμορφη καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πω πω... η καλύτερή μου... λιμάνια, κούπες καυτού καφέ,
    αποχεραιτιστήρια φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. που να 'ναι οι αλκυονίδες αγαπητή μου? (εσύ θα ξέρεις που πήγαν!!) από απόψε πάλι τσουχτερό κρύο ωχχχ
    οι εικόνες που περιγράφεις είναι ασπρόμαυρες! όπως οι μέρες που ζούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ασπρόμαυρες και πετούν!
      να πετάνε κι οι μέρες που ζούμε;
      λεεεες;;;

      Διαγραφή
  7. Τα καράβια μου καίω!
    [άσμα, να παίξει ,παρακαλώ!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι από έναν άλλο σκηνοθέτη αποχαιρετισμός, αφιερωμένο:

    "Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας
    Είμαι επισκέπτης
    Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά
    κι έπειτα δεν μου ανήκει
    Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει "δικό μου είναι"
    Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία
    Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε
    Ότι δεν έχω καν όνομα
    Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο
    Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω
    Ξεχάστε με στη θάλασσα
    Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία."

    (ανέκδοτο ποίημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου γραμμένο το 1982 λίγο πριν από την έναρξη συγγραφής του σεναρίου της ταινία «Ταξίδι στα Κύθηρα»)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πολύ συγκινητικό.
      δύσκολα εξομολογείται κανείς κάτι τόσο οδυνηρό.
      σ ευχαριστώ Δάφνη.
      κι εγώ αυτό το σκηνοθέτη είχα στο νου μου.
      σε φιλώ.

      Διαγραφή