βολτίτσες στην πόλη.

ποδαρόδρομος κι άγιος ο θεός.
κάναμε το γύρο της πόλης δυο φορές -ας όψεται η μίνι αργία!
μίνι αργία για μένα μόνο, σπέσιαλ δωράκι.
όπου ανακαλύπτει κανείς περπατώντας ότι εδώ, στη μικρή μας πόλη, υπάρχουν μπόλικα μαγαζάκια που αγοράζουν χρυσό.
κι αναρωτιέμαι "μα τί συμβαίνει τέλος πάντων;"
αλλά η απάντηση έρχεται αμέσως.
είναι που υπάρχουν εδώ χρυσορυχεία μάλλον και δεν το ξέραμε.
ωχ! εικονική πραγματικότητα!
είμαι στην Ελλάδα ή βρέθηκα στα black hills, κάποτε στην Αμερική και τέτοια...
Αχ, ξημερώνει Παρασκευή κι η καλοκαιρία δε μ' αποζημιώνει για τις ζοφερές σκέψεις που κάνω. όμως όπως διαβάζω υπάρχουν κι άλλοι που πάσχουν και συμπάσχουν. Οπότε αυτό είναι κάπως ανακουφιστικό.
Μα ότι και να κάνω, όσες μίνι αργίες και να εφεύρω, η Κυριακή θα έρθει. Και τότε θα γελάμε και θα κλαίμε ταυτοχρόνως.
Ουφ! θα μπορούσα να είμαι και χειρότερα, σκέφτομαι πάλι, αλλά δε μου έρχεται κάτι στο νου. Χο χο, αν μου ερχόταν όμως;
Θα το ρίξω στη ρώσσικη tv να ξεχαστώ. Να δω μια αμερικάνικη ταινία με διπλή γλώσσα -είναι εξαιρετικό! ακούγονται τα αγγλικά κι από πάνω ρώσσικα. Φοβερή μεταγλώτιση, μοναδική εμπειρία!

Η πόλη είναι στα κέφια της. Λουλούδια στα παρτέρια, στούς κήπους, στα μπαλκόνια, στις μικρές λιγοστές πλατείες. Έκανα στάση να ξαποστάσω σ' ένα συνοικιακό παρκάκι και με συνεπήρε το χαμομηλάκι που ήταν άφθονο παντού. Και παρ όλες τις απαισιόδοξες προβλέψεις ότι θα έβρεχε, ούτε σταγόνα.
Ζέστη και νύχτα.
Νύχτα και φεγγαράκι.
Ψίθυροι στις γειτονιές, ησυχία στο κέντρο.
Σπίτι μου σπιτάκι μου.
παντοφλίτσες, αντικουνουπικό και οριζοντίωση.
Καλό ξημέρωμα!