ένα όνειρο

Λοιπόν, που λέτε, μια φορά κι ένα ωραίο βράδυ, εκεί που κοιμόμουν ήσυχα κι ωραία μ' επισκέφτηκε ένα όνειρο.
Ήμουν, λέει, σε μια εκκλησία μεγάλη, στη Ρωσία. μου έκαναν εντύπωση οι ζωγραφιές, τα χρωματιστά παράθυρα κι ο τρούλος. εκεί που χάζευα τον γύρω χώρο, κόσμος μαζεύτηκε γιατί επρόκειτο να γίνει μια βάφτιση. Θα βαφτιζόταν ένα παιδί, μωρό παιδί. που όμως είχε μια ιδιαιτερότητα. Ενώ ήταν μωρό κι έκανε τα γνωστά μωρουδίστικα καμώματα, μιλούσε σαν ενήλικας κι έλεγε πράματα σοφά κι αναθυμιόταν πράματα που ποτέ δεν είχε ζήσει.
Άρχισε η βάπτιση κι εκεί στο μπλουμ, να κι η φωνή του ιερέα να λέει "και το όνομα αυτού Ιωάννης".
Χρόνια πολλά αργότερα, πήγα στην Εύβοια, στην εκκλησία του άγιου Ιωάννη του Ρώσου. Που έμοιαζε τόσο με αυτή που είχα δει στ' όνειρό μου. 
Σήμερα γιορτάζει.
Κι είναι μια πολύ ευχάριστη μέρα για μένα.
Το αυτό επιθυμώ και δι υμάς.