αυγουστιάτικοι ελέφαντες 7

- ήρεμο και χαρωπό απόγευμα. ωραία μέρα για να τροφοδοτήσουμε το εσωτερικό μας φως.

- κοιμάται ο πασάς; κοιμάται ο βεζύρης; κοιμάται.

- εμ ένας είναι αλλά ελέφας!

- έλα τώρα! ελέφας! πώς σου ήρθε; είναι μια μεγάλη ιδέα σε ένα μικρό χώρο.

- ναι ναι μια "ιδέα" πράμα. ας γελάσω.

- το πρόβλημα είναι πως πρέπει να βρίσκεται μέσα. αν τον βγάλουμε έξω υπάρχει μέγας κίνδυνος να πετάξει - ξέρεις αυτές οι ιδέες πετούν ενίοτε - και να τον χάσουμε.

- α παπα! να τον χάσουμε; και πώς θα σπαταλάμε ασύστολα τότε το χορτάρι που μαζεύουμε; δεν γίνονται αυτά. δεν πρέπει επουδενί να το ρισκάρουμε.

- ευτυχώς έχουμε και το τσάι να μας διασκεδάζει και να μας ξεδιψά.

- τσάι είναι αυτό; κι εγώ έλεγα πως είναι κάτι πιο παρεμβατικό στο συναίσθημα. χάθηκε λίγο ρούμι;

- δε ζούμε χρυσή μου στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης. ούτε και οι παπούδες μας ίσως. εν γένει δε ζούμε καν στην Αμερική. 

- όχι ε; μήπως, τουλάχιστον, σε μια αποικία της;

- αυτό κανείς δεν το ξέρει. μα τι σ έπιασε τώρα; αν θες κάτι πιο δυνατό να πάω να σου φέρω. εσύ μόνο πρόσεχε μην ξυπνήσει ο μαθουσάλας.

- πάγαινε εσύ κι εγώ είμαι δω. α και μια βεντάλια φέρε. ο απογευματινός ήλιος μου προκαλεί ηλιακές σκοτοδίνες.

- πωπω μες στη γκρίνια. εντάξει θα σου φέρω.

.....

- ααααχ αυτό είναι ποτό θαυματουργό.

- ναι ξέρω, σ ένα βαθύ μπουντρούμι μ ένα μπουκάλι ρούμι. ωραίες συνήθειες για μια καθώς πρέπει δεσποσύνη σαν του λόγου σου.

- κοίτα τώρα ποιος γκρινιάζει....

- δε μου λες; έτσι, όπως σε γέννησε η μάνα σου σκέφτεσαι να πας να ψηφίσεις;

- το θέμα δεν είναι πώς θα πάω να ψηφίσω. το θέμα είναι αν μετά θα είμαι αναγκάστικά ανένδυτος.

- κόμμα των γυμνιστών υπάρχει;

- δεν έχω ακούσει κάτι τέτοιο.

- α! τότε πρέπει να ιδρύσουμε ένα εμείς. θα λέμε "όχι γυμνοί στ αγγούρια! γυμνοί γενικώς! πετάξτε τις ενδυματολογικές και ιδεολογικές σας προκαταλήψεις και ξαναγεννηθείτε μέσα από τη γύμνια. η γύμνια είναι δημοκρατία! δεν υπάρχουν ταμπέλες, ούτε φίρμες, ούτε τίποτε. η γύμνια είναι αντικαπιταλιστική, είναι αθώα, είναι διαφάνεια. γύμνια εδώ και τώρα!" να πώ κι άλλα;

- αααααχχχχ άλλος πίνει κι άλλος μεθάει. μην πεις τίποτ άλλο. από τον πολύ ενθουσιασμό θα τον ξυπνήσεις.

- εντάξει. τώρα, όμως, μπήκα στο τριπάκι και μ άρεσε. και στη τελική δε πα να ξυπνήσει! δεν πα να πετάξει! θ ανεβούμε στη ράχη του να πετάξουμε μαζί!

- αχ τα λόγια του ποτού.  και πού θα πάμε; θα έρθουν να μας φάνε.

- του Έλληνα η τραχηλιά ζυγό δεν υπομένει. δε μασάμε.

- καλά στην Ελλάδα είμαστε; έτσι πες μου. ωραία είναι εδώ. 

- ωραία; θες να σου εξηγήσω τ όνειρο τώρα; 

- μα είναι ωραία. πρέπει να είναι ωραία. ωραία με το ζόρι. ωραία.

- ναι σίγουρα ωραία. και με μια δόση αντικαταθλιπτικών και παραισθησιογόνων μη σου πω τέλεια. και μην ξεχνάμε και τα γυαλιά να βλέπουμε τα πράγματα κάπως επιλεκτικά.

- γιατί; στην Αμερική είμαστε; 

- ααααα! εσύ δεν τρώγεσαι. φτάνει τώρα. θα κάνουμε λίγο διαλογισμό να ενώνουμε το πνεύμα μας με αυτό του κοιμώμενου ελέφαντα.

- μπα! γιατί;

- μπας και ξυπνήσει κάτι μέσα μας και θελήσει να πετάξει.

- ό,τι πεις. στο μεταξύ βάλε στο γυαλί φαρμάκι. να τραγουδήσω "πίνω και μεθώ ωχ αμάν"

- καλά, τώρα μου ήρθε το εξής. "καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν, καὶ ἔῤῥαψαν φύλλα συκῆς καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς περιζώματα. " μάλλον το ποτό μου δημιούργησε μια αυτοαπόρριψη; 

 - καλά είναι να σκέφτεσαι πως όταν εφευρέθηκε η γένεση το ανθρώπινο είδος ήταν ήδη κάμποσο χρόνο επί γης και είχε κάνει ένα σωρό θαυμαστά κατορθώματα κι απ την καλή κι απ την ανάποδη. φταίει η παιδεία σου αλλά μη σκας. αν δεν αυτοαναιρείσαι πότε πότε δεν γίνεσαι ποτέ καλύτερη.

ο ελέφαντας πάντως δεν έχει τέτοια υπαρξιακά. και στο κάτω κάτω δεν ήρθε η ώρα να γίνουμε χαβανέζες πρώτον και δεύτερον αυτοί που μας πιπιλίζουν το μυαλό με ενοχές και με το ζόρι παντρειά να παν να τα πουν αλλού. εμείς θα μείνουμε γυμνές και παραδείσιες μέχρι τέλους.

- αχ γιατί να μην είμαστε ελέφαντες;

- ΑΧ. ΑΧ,