ημέρα πεφταστεριών
έλεγα να πάω σε μια βουνοκορφή. να λουστώ πεφταστέρια. μα έμεινα εδώ, στο τσαρδί μου και ίσως σ ' ένα παράλληλο σύμπαν, ένα παράλληλος εαυτός μου να είναι εκεί που πρέπει, καβάλα σ' ένα αστέρι που πέφτει και να ξεκαρδίζεται στα γέλια.
εδώ, στην πράσινή μου κάμαρη, στο πράσινο του πεύκου, το μόνο που αχνοφέγγει εκτός του υπολογιστή είναι η ολογραφική απεικόνιση του Ιανού. με κοιτά με το κακό του ύφος.
μονά ζυγά ζοφερό το μέλλον.
κάνω ένα διάλειμμα. απολαμβάνω το αεράκι του ανεμιστήρα. κάνει πάντα τον ίδιο διαβολεμένο θόρυβο που νομίζεις θα ξεκολλήσει από το ταβάνι και θ αρχίσει να πετάει στο δωμάτιο. γκραν γκινιόλ τελείως.
αχ η ακατανίκητη γοητεία της ονειροπόλησης! λίγη μοναξιά, λόγο αεράκι, λίγη μουσική και φςςς πάει το πνεύμα! πάει και χορεύει εκεί που λέγαμε σ ένα άλλο σύμπαν.
πάει και χορεύει σε άδεια μπαράκια. μια ψυχή εδώ, μια ψυχή εκεί, σκόρπιες. βγαίνοντας άδειοι οι δρόμοι, τσουπ να μια γάτα, πυρρόξανθη, τσιμπλιασμένη, πολύ ταλαιπωρημένη. ψιψιψιψι έλα να σου δώσω φαΐ. και ακατάδεχτη. χμ.
περνάει κι από εδώ. με βλέπει ο παράλληλός μου εαυτός και κουνάει το κεφάλι συγκαταβατικά. αχ μοιάζει να σκέφτεται, αχ.
και την κάνει πάλι. πάει να κάνει μαγικά.
πάει να κάνει ό,τι θέλει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου