Summertime Blues

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14

Το Γουόργκρειβ - Κομψοτεχνήματα από κερί - Το Σόνικ - Το ραγού - Ο Μονμόρενσυ γίνεται σαρκαστικός - Οι προσπάθειες του Τζωρτζ στο μπάντζο συναντούν τη γενική αποδοκιμασία - Δυσκολία στη ζωή του ερασιτέχνη μουσικού - Μαθαίνοντας πίπιζα - Ο Χάρις μελαγχολεί μετά το δείπνο - Ο Τζωρτζ κι εγώ πάμε βόλτα - Ξαναγυρνάμε πεινασμένοι και βρεγμένοι - Υπάρχει κάτι παράξενο με τον Χάρις - Ο Χάρςι και οι κύκνοι, μια αξιοπρόσεκτη ιστορία - Ο Χάρις περνάει ανήσυχη νύχτα.

Μετά το δείπνο σηκώθηκε μια αύρα που μας έσπρωξε απαλά μέχρι το Γουόργκρειβ και το Σίπλεικ. Το Γουόργκρειβ, γαλήνιο μέσα στο νυσταλέο φως του καλοκαιρινού απογεύματος, φωλιασμένο μέσα στη στροφή του ποταμού, σου προσφέρει μια χαριτωμένη εικόνα βγαλμένη από άλλες, θαρρείς, εποχές καθώς το προσπερνάς, μια εικόνα που μένει ώρα χαραγμένη στη μνήμη.

Το πανδοχείο Ο Άγιος Γεώργιος και ο Δράκος στο Γουόργκρειβ καυχιέται για μια επιγραφή, ζωγραφισμένη από τη μια της πλευρά από τον Λέσλι, τον ζωγράφο της Αυλής, κι από την άλλη από τον ομότεχνό του Χόντσον. Ο Λέσλι έχει φιλοτεχνήσει την πάλη' ο Χόντσον έχει συλλάβει τη σκηνή "Μετά την Πάλη" -τον Άγιο Γεωώργιο μετά τον αγώνα ν' απολαμβάνει ένα ποτήρι μπύρα.

Ο Ντέι, ο συγγραφέας του Σάντφορντ και Μέρτον, έζησε στο Γουόργκρειβ και -προς ακόμα μεγαλύτερη τιμή της περιοχής- σκοτώθηκε εκεί. Μέσα στην εκκλησία υπάρχει μια πλάκα στη μνήμη της κυρίας Σάρας Χίλ, που είχε κληροδοτήσει μια λίρα ετησίως για να μοιράζεται το Πάσχα σε δυο αγόρια και δυο κορίτσια που "ποτέ δεν είχαν παρακούσει τους γονείς τους και ποτέ δεν είχαν ακουστεί να βλαστημάνε ή να λένε ψέμματα ή να κλέβουν ή να σπάνε παράθυρα". Φανταστείτε να παραιτείται κανείς από όλα αυτά τα πέντε σελίνια το χρόνο! Δεν αξίζει τον κόπο.

Φημολογείται στην πόλη ότι κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, εμφανίστηκε ένα αγόρι που πραγματικά δεν είχε κάνει ποτέ του τίποτε από όλα αυτά -ή τουλάχιστον, πράγμα που ήταν η μόνη προϋπόθεση του κληροδοτήματος και το μόνο που μπορούσε να απαιτήσει κανείς ούτως ή άλλως, ποτέ δεν είχε ακουστεί να κάνει κάτι από όλα αυτά- κι έτσι είχε κερδίσει το τρόπαιο. Επί τρεις βδομάδες μετά το γεγονός, τον εξέθεταν στο δημαρχείο μέσα σε γυάλινη βιτρίνα.

Τί γίνεται με το χρήμα έκτοτε, κανείς δεν ξέρει. Λένε ότι πάει κάθε χρόνο στο πιο κοντινό μουσείο κέρινων ομοιωμάτων.

Το Σίπλεικ είναι όμορφο χωριό, αλλά βρίσκεται ψηλά στο λόφο και δε φαίνεται από το ποτάμι. Ο Τένεσσον αναφέρθηκε στην εκκλησία του Σίπλεικ.


Το ποτάμι μέχρι το Σόνινγκ ελίσσεται ανάμεσα σε πολλά νησάκια και είναι πολύ ήρεμο, ήσυχο και μοναχικό. Λίγος κόσμος, εκτός από ένα δυο ζευγάρια τοπικών εραστών, περπατάει στις όχθες του το δειλινό. Τα στίφη των εκδρομέων τα αφήσαμε πίσω στο Χένλει και δεν έχουμε φτάσει ακόμα στο ζοφερό, βρώμικο Ρήντινγκ. Είναι ένα κομμάτι του ποταμού κατάλληλο για να ονειρεύεται κανείς περασμένες μέρες, χαμένες μορφές και πρόσωπα και πράγματα που θα μπορούσαν να έχουν συμβεί αλλά δεν συνέβησαν, π' αναθεμά τα.

Βγήκαμε στο Σόνινγκ και πήγαμε μια βόλτα στο χωριό. Είναι η πιο παραμυθένια μικρή γωνιά σ' ολόκληρο το ποτάμι. Θυμίζει περισσότερο θεατρικό σκηνικό, παρά αληθινό χωριό χτισμένο με τούβλα και λάσπη. Όλα τα σπίτια είναι πνιγμένα στις τριανταφυλλιές και τώρα, στην αρχή του Ιουνίου, ήταν όλες ανθισμένες. Αν σταθείτε στο Σόνινγκ, να μείνετε οπωσδήποτε στον Ταύρο, πίσω από την εκκλησία. Είναι αληθινό πρότυπο παλιού επαρχιακού πανδοχείου, με μια πράσινη τετράγωνη αυλή μπροστά, όπου, σε καθίσματα κάτω από τα δέντρα, οι γέροι άντρες μαζεύονται τ' απογεύματα για να πιουν τη μπύρα τους και να κουτσομπολέψουν για τα πολιτικά ζητήματα του χωριού' με χαμηλοτάβανα,γραφικά δωμάτια, παράθυρα με δικτυωτό, άβολες σκάλες και στριφογυριστούς διαδρόμους.

Περιπλανηθήκαμε στο γλυκό Σόνινγκ για καμιά ώρα περίπου και μετά, δεδομένου ότι ήταν πολύ αργά για να συνεχίσουμε μέχρι πιο πέρα από το Ρήντινγκ, αποφασίσαμε να γυρίσουμε σ' ένα από τα νησάκια Σίπλεικ για να μείνουμε εκεί το βράδυ. Ήταν ακόμη νωρίς όταν εγκατασταθήκαμε κι ο Τζωρτζ είπε ότι, αφού είχαμε άνεση χρόνου, ήταν καλή ευκαιρία να ετοιμάσουμε ένα πλήρες, κανονικό δείπνο. Είπε ότι θα μας έδειχνε τι μπορούσε να κάνει κανείς στο ποτάμι από πλευράς μαγειρέματος και πρότεινε να φτιάξουμε ένα ιρλανδέζικο ραγού με λαχανικά, το υπόλοιπο κρύο βοδινό και διάφορα άλλα υλικά.

Η ιδέα έμοιαζε καλή. Ο Τζωρτζ μάζεψε ξύλα και άναψε φωτιά και ο Χάρις κι εγώ αρχίσαμε να καθαρίζουμε τις πατάτες. Ποτέ δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι το καθάρισμα της πατάτας είναι τέτοιος μπελάς. Η δουλειά αποδείχτηκε ένα από τα δυσκολότερα έργα που είχα ποτέ αναλάβει -στο είδος του, βέβαια. Ξεκινήσαμε χαρούμενα, θα έλεγε κανείς παιχνιδιάρικα σχεδόν, αλλά ο ενθουσιασμός μας είχε εξανεμιστεί πριν καλά καλά τελειώσουμε την πρώτη πατάτα. Όσο πιο πολύ ξεφλουδίζαμε, τόσο περισσότερη φλούδα φαινόταν να μένει' μέχρι να βγάλουμε όλη τη φλούδα και όλα μας τα μάτια, δεν είχε μείνει τίποτα από πατάτα -τουλάχιστον τίποτα πυ να αξίζιε ν' αναφερθεί. Ο Τζωρτζ ήρθε και την κοίταξε -είχε μέγεθος μπιζελιού πάνω κάτω. Είπε:

"Α, μα τί κάνετε εκεί; Εσείς τις χαραμίζετε. Πρέπει να τις ξύνετε αντί να τις ξεφλουδίζετε".

Έτσι λοιπόν αρχίσαμε να τις λύνουμε κι αυτή η δουλειά ήταν ακόμη πιο δύσκολη από το ξεφλούδισμα. Τί περίεργο σχήμα που έχουν οι πατάτες -όλο λακούβες, προεξοχές και τρύπες. Δουλέψαμε σταθερά επί 25 λεπτά και τελειώσαμε τέσσερις πατάτες. Μετά σταματήσαμε. Είπαμε ότι θα αφιερώναμε όλο το υπόλοιπο βράδυ στο καθάρισμα του εαυτού μας.

Δεν έχω ξαναδίι δραστηριότητα που να λερώνει τόσο πολύ όσο το καθάρισμα της πατάτας. Έμοιαζε δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ο σωρός από φλούσια που είχαν μισοσκεπάσει τον Χάρις κι εμένα μπορεί να είχαν βγει από τέσσερις πατάτες. Πράγμα που αποδεικνύει τί μπορεί να κάνει κανείς, όταν επιδείξει πνεύμα οικονομίας και προσοχής.

Ο Τζωρτζ είπε ότη ήταν παράλογο να βάλουμε μόνο 4 πατάτες σ' ένα ιρλανδέζικο ραγού, έτσι λοιπόν πλύναμε ακόμα 5 -6 και τις βαμε μέσα χωρίς να τις ξεφλουδίσουμε. Βάλαμε επίσης ένα λάχανο και περίπου ένα τέταρτο αρακά. Ο Τζωρτζ τα ανακάτεψε όλα και είπε ότι υπήρχε πολύ χώρος ακόμα, έτσι λοιπόν αναποδογυρίσαμε και τα δυο καλάθια, ξεδιαλέξαμε όλα τα υπόλοιπα και τα προσθέσαμε στο ραγού. Υπήρχε μισή κρεατόπιτα από χοιρινό και λίγο κρύο μπέικον, που τα βάλαμε και αυτά. Μετά ο Τζωρτζ βρήκε μισή κονσέρβα σολωμό και την άδειασε κι εκείνη στη χύτρα.

Είπε ότι αυτό ήταν το καλό με το ιρλανδέζικο ραγού: ξεφορτώνεσαι ένα σωρό αποφάγια. Ψάρεψα δυο αυγά που είχαν ραγίσει και τα βάλαμε κι αυτά μέσα. Ο Τζωρτζ είπε ότι θα έδενε τη σάλτσα.

Ξεχνώ τα υπόλοιπα συστατικά, αλλά ξέρω ότι δεν πετάξαμε τίποτε' και θυμάμαι ότι προς το τέλος ο Μονμόρενσυ, που είχε εκδηλώσει ζωηρό ενδιαφέρον σε όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, απομακρύνθηκε με σοβαρό και σκεφτικό ύφος και ξαναφάνηκε μετά από λίγα λεπτά με έναν ψόφιο νεροπόντικα  στο στόμα, που προφανώς σκεφτόταν να προτείνει ως προσωπική συνεισφορά στο δείπνο' δεν είμαι βέβαιος αν το έκανε από σαρκαστική διάθεση ή με γνήσια πρόθεση να βοηθήσει.

Συζητήσαμε κατά πόσο θα έπρεπε να βάλουμε μέσα το ποντίκι ή όχι. Ο Χάρις είπε ότι πίστευε ότι δεν πείραζε, αφού θα ανακατευόταν με όλα τα υπόλοιπα, κι ότι κάθε προσθήκη ήταν ευπρόσδεκτη' αλλά ο Τζωρτζ ήταν αμετάπειστος. Είπε ποτέ του δεν είχε ακούσει να βάζουν νεροπόντικες στην ιρλανδέζικη σούπα και προτιμούσε να μη το ρισκάρει πειραματιζόμενος.

Ο Χάρις είπε:

"Άμα δε δοκιμάσεις ποτέ κάτι καινούριο, πώς ξέρεις πως είναι; Οι 'ανθρωποι σαν κι εσένα είναι που εμποδίζουν την πρόοδο της ανθρωπότητας. Σκέψου τον άνθρωπο εκείνο που δοκίμασε για πρώτη φορά γερμανικό λουκάνικο".

Το ιρλανδέζικο ραγού είχε μεγάλη επιτυχία. Δε θυμάμαι να έχω απολαύσει ποτέ μου γεύμα τόσο πολύ. Με μια φρέσκια και πικάντικη γεύση. Ο ουρανίσκος κουράζεται από τα συνηθισμένα φαγητά και αυτό ήταν ένα πιάτο με καινούρια γεύση, μαι γεύση που δε θύμιζε τίποτε άλλο απί της γης.

Και ήταν και θρεπτικό. Όπως είπε ο Τζωρτζ, είχε καλά συστατικά. Ο αρακάς και οι πατάτες θα μπορούσαν να είναι πιο μαλακά, αλλά είχαμε όλοι γερά δόντια, οπότε δεν πείραζε και πολύ' όσο για τη σάλτσα, ήταν ένα ποίημα -ίσως κάπως υπερβολικά παχιά για αδύνατο στομάχι αλλά θρεπτική.
Τελειώσαμε με τσάι και τάρτα κεράσι. Ο Μονμόρενσυ έστησε καυγά με την τσαγιέρα στη διάρκεια του τσαγιού και ήρθε δεύτερος και καταϊδρωμένος.