Summertime Blues

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

Οικιακά καθήκοντα - Η αγάπη της δουλειάς - Ο παλιός ναυτικός του ποταμιού, τι κάνει και τι σου λέει ότι έχει κάνει - Σκεπτικισμός της νέας γενιάς - Παλιές κωπηλατικές αναμνήσεις - Ταξίδι με σχεδία - Ο Τζωρτζ το κάνει με στυλ - Ο παλιός βαρκάρης και η μέθοδός του - Τόσο ήρεμος, τόσο γεμάτος γαλήνη - Ο αρχάριος - Η σχεδία θέλει τέχνη - Ιστιοπλοΐα, η πρώτη μου σχετική εμπειρία - Πιθανοί λόγοι για δεν πνιγήκαμε.

Ξυπνήσαμε αργά το επόμενο πρωί και σύμφωνα με τη διακαή επιθυμία του Χάρις φάγαμε ένα απλό πρωινό, "χωρίς λιχουδιες". Μετά καθαρίσαμε και μαζέψαμε τα πάντα (μια συνεχής εργασία που είχε αρχίσει να μου προσφέρει μια αρκετά ξεκάθαρη εικόνα για το θέμα που με είχε συχνά απασχολήσει - συγκεκριμένα, πως περνάει το χρόνο της μια γυναίκα που απασχολείται μόνο με το σπίτι), και γύρω στις 10 ξεκινήσαμε για το ημερήσιο ταξίδι μας, που είχαμε αποφασίσει να είναι χορταστικό. Συμφωνήσαμε ότι σήμερα, για ποικιλία, θα κωπηλατούσαμε αντί να ρυμουλκήσουμε' και ο Χάρις σκέφτηκε ότι ο καλύτερος συνδυασμός θα ήταν να τραβήξουμε κουπί εγώ και ο Τζωρτζ κι αυτός να κάθεται στο τιμόνι. Εμένα δε μου άρεσε καθόλου η ιδέα' είπα ότι η γνώμη μου ήταν πως ο Χάρις θα έδειχνε πολύ πιο καλή θέληση αν πρότεινε να δουλέψουν εκείνος και ο Τζωρτζ, ώστε να αφήσουν εμένα να ξεκουραστώ λιγάκι. Μου φαιν΄'οταν ότι δούλευα πολύ περισσότερο απ' όσο μου αναλογούσε σε αυτό το ταξίδι και η κατάσταση είχε αρχίσει να με εκνευρίζει. 

Πάντα μου φαίνεται ότι δουλεύω περισσότερο από όσο θα έπρεπε. Δεν είναι ότι αντιπαθώ τη δουλειά, υπ' όψιν' μου αρέσει η δουλειά, με ενθουσιάζει. Μπορώ να κάθομαι ώρες ολόκληρες και να παρακολουθώ τους άλλους να δουλεύουν. Μου αρέσει να βρίσκομαι κοντά στη δουλειά' η ιδέα ν' απαλλαγώ απ' αυτήν μου ραγίζει την καρδιά. 

Η δουλειά ποτέ δε μου πέφτει πολύ. Η συσσώρευση δουλειάς πάντα ήταν ένα από τα πάθη μου' το γραφείο μου είναι τόσο γεμάτο δουλειά τώρα πια, που δεν έχει μείνει ούτε πόντος ελεύθερος για να συσσωρεύσω κι άλλη. Πολύ σύντομα, θα; χρειαστεί να προσθέσω νέα πτέρυγα. 

Είμαι δε και πολύ προσεκτικός με τη δουλειά μου. Μερικές δουλειές είναι στην κατοχή μου χρόνια ολόκληρα και δεν έχουν ούτε δαχτυλιά επάνω τους. Υπερηφανεύομαι πολύ για τη δουλειά μου' την κατεβάζω κάθε τόσο και την ξεσκονίζω. Κανείς δεν διατηρεί τη δουλειά του σε καλύτερη κτάσταση από εμένα. 

Αλλά, παρόλο που ψοφάω για δουλειά, θέλω να είμαι και δίκαιος. Δε θέλω περισσότερη από όση μου αναλογεί. 

Την παίρνω όμως, χωρίς να τη ζητάω -τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται- και αυτό με ανησυχεί.

Ο Τζωρτζ λέει ότι δεν πιστεύει ότι θα έπρεπε να με ανησυχεί το θέμα.Νομίζει ότι είναι απλώς η ενοχική μου φ΄τόση που με κάνει να φοβάμαι ότι παίρνω μεγαλύτερο μερος από όσο μου αναλογεί' και ότι στην πραγματικότητα δεν παίρνω ούτε το μισό από όσο μου αξίζει. Αλλά φοβάμαι ότι το λέει μόνο και μόνο για να με παρηγορήσει.

Πάνω στη βάρκα έχω παρατηρήσει ότ κάθε μέλος του πληρώματος διακατέχεται από την έμμονη ιδέα ότι κάνει τα πάντα. Η άποψη του Χάρις ήταν ότι δούλευε μόνο εκείνος και ότι τόσο ο Τζωρτζ όσο κι εγώ τον εκμεταλλευόμασταν αισχρά. Ο Τζωρτζ αντίθετα απέρριπτε την ιδέα ότι ο Χάρις είχε κάνει κάτι περισσότερο από το να τρώει και να κοιμάται και είχε την ακλόνητη πεποίθηση ότι εκείνος, -0 Τζωρτζ αυτοπροσώπως - ήταν που έκανε το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς. 

Έλεγε ότι ποτέ δεν είχε πάει εκδρομή μ' ένα τέτοιο ζευγάρι τεμπέληδων λουφαδόρων όσο ο Χάρις κι εγώ.

Αυτό διασκέδαζε τον Χάρις. 

"Αν είναι δυνατόν να μιλάει και ο Τζωρτζ για δουλειά" είπε γελώντας. "Μισή ώρα δουλειάς θα τον σκότωνε, είναι βέβαιο. Έχεις δει ποτέ σου τον Τζωρτζ να δουλεύει; " ρώτησε, γυρνώντας σ' εμένα. 

Συμφώνησα με τον Χάρις ότι δεν τον είχα δει ποτέ -κι οπωσδήποτε όχι από την μέρα που είχαμε ξεκινήσει μαζί αυτό το ταξίδι.

"Λοιπόν, εγώ δεν καταλαβαίνω πως μπορείς εσύ να έχεις οποιαδήποτε γνώμη επ' αυτού", απάντησε ο Τζωρτζ στον Χάρις, "αφού τις μισές και παραπάνω ώρες κοιμόσουν. Έχεις δει ποτέ σου τον Χάρις εντελώς ξύπνιο, εκτός από τις ώρες του φαγητού;" ρώτησε ο Τζωρτζ, απευθυνόμενος σ' εμένα.

Η αλήθεια με υποχρέωσε να συμφωνήσω με τον Τζωρτζ. Ο Χάρις από την αρχή δεν είχε προσφέρει και πολλά πράγματα μέσα στην βάρκα.

"Όπως και να 'χει το πράγμα, εγώ έκανα πολύ περισότερα από τον φίλο μας τον Τζέρομ", αντέταξε ο Χάρις. 

"Ε, δεν θα μπορούσες να κάνεις και πολύ λιγότερα", σχολίασε ο Τζωρτζ. 

"Υποθέτω ότι ο Τζέρομ αισθάνεται επιβάτης", συνέχισε ο Χάρις.

Και αυτή ήταν η ευγνωμοσύνη τους απέναντι σ' εμένα που τους είχα φέρει κι εκείνους και τη ρημάδα τη βάρκα τους όλη τη διαδρομή από το Κίνγκστον μέχρι εδώ και που είχα επιβλέψει και διαχειριστεί τα πάντα για λογαριασμό τους, που τους είχα φροντίσει και είχα γίνει κομμάτια γι' αυτούς. Αλλά τέτοιοι αχάριστοι είναι οι άνθρωποι. 

Λύσαμε την τρέχουσα διαφωνία κανονίζοντας να κάνουν κουπί ο Τζωρτζ και ο Χάρις μέχρι να περάσουμε το Ρηντινγκ κι εγώ να τραβήξω τη βάρκα από εκεί.