Οι λέξεις βάζουν τη μουσική μέσα σε ρούχα.
Η μουσική όμως νοιώθει καλύτερα γυμνή.
Αυτή η μουσική που είναι όπως πρέπει.
Η λέξη "Παράδεισος" είναι σχηματική
για να "δούμε"
να βιώσουμε
ένα καλοκαιρινό μεσημέρι
με μια διάθεση ασχημάτιστη
σα σύννεφο
εύθραυστη κι ιπτάμενη.
Μπορεί η μουσική να φτάσει στο τέλος
των κορμιών μας,
των κόσμων μας,
των ορίων μας.
Σαν Πήγασος ν απογειωθεί
να καλπάσει
σε μια νέα υπερβατική γη
Μπορεί όμως πάλι απλά να μας βρει οπουδήποτε:
-Πάντα κολυμπάμε μέσα στην ατμόσφαιρα,
Πάντα-'
και να μας πει μια λέξη μόνο για τη ζωή.
Μια λέξη μυστική
Εγώ κι Εσύ.
Πολύ ρομαντισμός βρε παιδί μου ... ήρθε καλοκαίρι πια γίνε πιο άγρια ... λιγουλάκι ... ίσως ... λέω εγώ τώρα ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που τα Μεγάλα Πνεύματα συναντώνται, είναι το "synchronicity" του Γιούγκ; Δεν ξέρω αλλά ήταν περίεργη έκπληξη όταν είδα το μήνυμά σου & σε επισκέφθηκα ενώ δούλευα το "όταν η Ποίηση θέλει να ταξιδέψει ντύνεται με Μουσική" . Απίστευτο; Αφιερωμένο λοιπόν ως γέφυρα που ενώνει τα παράλληλά μας σύμπαντα: http://kastellakia.blogspot.com/2011/06/blog-post_29.html#axzz1QTCm1Gvi
ΑπάντησηΔιαγραφή