Πρέπει ν' αλλάξω γυαλιά.

Είπα δε θα γράψω
παρ όλο που το κάνω συστηματικώς και αδιαλείπτως
Με μολύβι, πότε σκούρο, πότε μαλακό, πότε αχνό, πότε σκληρό.
Μολύβι, ξύστρα, γόμα.
Επιείκειες στα λάθη, ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Κυριακάτικες πρόβες.
Φυλακισμένες μουσικές που ζωντανεύουν μέσα από σιωπηλές παρτιτούρες.
Είναι σιωπηλές οι παρτιτούρες; Είναι σιωπηλά τα βιβλία;
Ή απλώς κάθονται μειλίχια μέχρι να σκύψουμε πάνω τους;


ΠΑΤΑΜΕ ΔΥΝΑΤΑ, ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΠΙΑΝΟ, ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ!!!

Εν τέλει πληκτρολόγησα.
λένε πως είμαστε τα θύματα σκανδαλοθηριών.
ποιων βηλαβή;


le chat parti, les souris dansent.
αταξίες, ατασθαλείες, χου, χου!


φοράω πεντακόσα ρούχα.
κασκορσέ, μπλούζες, ζακέτες, πόντσο κι ακόμη δεν άρχισε το κρύο!!!
και το απαραίτητο του κρεμασμένου σκοινί, μωβ στο χρώμα.


Ακούω διάφορους να λένε:
-Θα γίνουμε Κινέζοι!
Σιγά μη γίνουμε.
Εμείς, αγαπάμε όλον τον κόσμο, δεν αισθανόμαστε μνησικακία καθόλου για την αλλοτρίωσή μας. Και δεν πρόκειται να καταστρέψουμε τον πλανήτη γιατί είμαστε οικολόγοι, δεν έχετε πάει στα βουνά και στα νησιά να δείτε ρεματιές, έργα μεταμοντέρνα με πλυντήρια, ξαπλώστρες, μπανιέρες κι άλλα σκουπίδια; είναι του οικολογικού ταμπεραμέντου μας η τέχνη! Οικολόγοι γαρ μ' ευλύγιστη ανοχή' να έρχονται οι φίλοι μας οι μαφιόζοι και να ρίχνουν τ' απόβλητα που θέλουν να ξεφορτωθούν στις θάλασσές μας. Φιλοξενία (ν)τε και καλοί τρόποι βλέπεις.
Και μετά λένε, θα γίνουμε Κινέζοι.
Κι εμείς ανησυχούμε πάρα πολύ.
Δηλαδή αν μας λέγαν θα γίνετε μαύροι, θα αισθανόμασταν καλύτερα;
Αμερικάνοι;
Ινδοί;
Πακιστανοί;
Άραβες(!);
Εσκιμώοι;
Μπα.
Θα γίνουμε Λευκορώσσσσοι.
Αντίος μουτσάτσος.
Πάμε για άλλες αποικίες.


Έχω με τον θάνατο ένα περίεργο κονέ.
Με κορτάρει ο άθλιος και πέφτω στην παγίδα του.
Σαν τα πεσμένα γαρούφαλα στις πίστες εξωτικών μπαρ.
Απαξιωτικών ξενυχτιών.
"τσιγάρα, κύριε, λουλούδια;"
Ο Οδυσσέας με μια Ιθάκη υποθήκη, προσκυνητής στο αβέβαιο.
κι εγώ μια παρουσία γκρίζα, σε μια ζώνη γκριζότερη να μετράω τις λαδιές μου.
πλιτς, πλιτς που δεν σταματάνε να διαρρέουν.
Μουσικές παράφωνες σε τάφους ημιυπόγειους.
Χάδι, χρώμα ηλεκτρικό.
Σε παλιά μοκέτα ντεμοντέ, δεν παρακολουθώ τα βήματά μου. Τα χάνω. 
Δεν μπορώ να παρακολουθήσω το κομπολόι των ακατάστατων σκέψεών μου.
Καρδιοσκόπιο.
Τί δουλειά έχουν εδώ οι αιμάσσουσες καρδιές;
Που χτυπάν κάρτα εν αγνοία μας κι όταν κάνουν κοπάνα είμαστε για τους θύμους;
τα γνωστά θυμαράκια;
και τα τζατζίκια ανάποδα, χε χε!
Ούλτιμους σατάνικους, μπιέν, μπιέν, ταμπιέν.
Και το εις τους αιώνας των αιώνων, λουστράκι σε νυχτερινή βάρδια.
Εισροή μηδέν.
Απορροή, και μη Θε' μ χειρότερα.
Πάντα στο λάθος μέρος, την λάθος ώρα.
Σπάσε! κοινώς space.


Όπως προείπα, φορώ ρούχα πολλά, είμαι άτομο ευκατάστατο μάλλον.
το μέλλον αβέβαιο.
Το τζάκι ψυχορράγησε κι αποδήμησε η φλόξ (ρουαγιάλ) εις τόπους χλοερούς.
Και μετά ήρθε η αγάπη.
Μονοκοπανιά.
Νοκ άουτ.
Μα, είναι πράματα αυτά;
έτσι, στα καλά του καθουμένου να σου έρχεται ταμπλάς;
Α πα πα πα πα!
Πάω στο λουτρό.


σήμερα διάβαζα κάτι σκέψεις της τσέπας.
άμα είναι τρύπια, όλο και κάτι δεκαρίτσες τρέχουν.
δεκατιανά να μασουλάμε και ν' αναρωτιόμαστε.
αναρωτιέμαι, je me demade, λοιπόν, γιατί ενώ είμαι υπό πίεση, διακατέχομαι από ένα υποτονισμό.
ένα je m' en fous, ένα pourquoi la guerre, οξύμωρα πράματα που εγκυμονούν κινδύνους!!


Για την ώρα ο μοναδικός κίνδυνος είναι ότι ξημερώνει Ντευτέρα, μέρα σεληνιακή, Lundi mon ami, κι άμα η Δευτέρα είναι υποχείριο της σελήνης εμένα μου λες πώς θα πάει η εβδομάς!
Lundi σ' απαλά χόρτα, νοτισμένα, κουβερτίτσα και καλαθάκι, cyclamens, κυκλαμινούχα αφεφήματα, ιώδεις επαφές τρυφερές, στο εντός και το ολόγυρα, διακτινιζόμενος χρόνος, λίγη αφηρημάς δεν βλάπτει. Έτσι για να ξεχνιόμαστε.
Μ' αρέσει.

Σ' αρέσει και σένα;
άμα όχι δε μιλάω πια ντιπ.
jour bon!