Λειψό φεγγάρι, παραπλανημένο, στις σκιές χοροί. Ήχοι μόνο και σκοτάδι, αθώρητο φτερούγισμα, κράτημα, βαριές ανάσες, μυρωδιές, μάτια πελώρια ανοιχτά κι ολόγυρα αστροφεγγιά. Αυτό το άρωμα σκίζει την ψυχή, σκίζει τη νύχτα σαν σιωπηλό πλεούμενο σ ουράνιες θάλασσες. Πνιχτός βόγκος κι η αγκαλιά γίνεται ανάπαυλα. Καρδιοχτύπι σ ένα του χρόνου ρήγμα, μια συνάντηση το ηλιοβασίλεμα κι ο Σασυφής ζευγαρωμένος περιπλανιέται στην ηδονή, αυτήν την ανεξερεύνητη μα τόσο οικεία χώρα- σώμα. Αγαπημένο, εύπλαστο, ζεστό, παιχνιδιάρικο, πανζουρλιστικό, εκρηκτικό, ξέπνοο, εκστατικό, αφεμένο.
Σκέψη βυθισμένη σε βαθιά νερά. Βγαίνει έξω να πάρει αέρα. Μια σκιά τον ακολουθεί, στην δροσιά της νύχτας μένουν σιωπηλοί. Ένα τριζόνι βομβεί κι ο κόσμος μοιάζει αφηρημένα υπέροχος.
η φωτογραφία από το φεγγαράκι http://iosif-photography.blogspot.com/
Θαυμάσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις εκεί απαντώ εδώ: Όσα θέλεις, όποτε θέλεις, ξέρεις τον τρόπο. Διεύθυνση κλ υπάρχουν όπως κι εμπιστοσύνη. Μου λές μόνο πόσα αντίτυπα & κανονίζω. (Εκτός κι αν θέλεις να σταλούν αλλού).
εντάξει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που έζησε ο Σασυφής, το έχω ζήσει. Μόνο που η μουσική υπόκρουση ήταν άλλη. Ήταν το ταγκό της Ρωξάνης...
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό είναι υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ ερωτιάρα γυναίκα!