ΔΕΝ ΕΙΜ ΩΡΑΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ, ΔΕ Μ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ανάρτηση ασυνάρτητη τέτοια ώρα τέτοια λόγια

άμα σχολιαροπαιδιάζεις στα βραχυπρόθεσμα ατελεύτητα μυστήρια του χρόνου και κουρκουτιάζεις την κεφαλή σου με μυσταγωγικά μεταγωγικά που σούρνονται ανελέητα δώθε κείθε τότε τί τα θες τί τα γυρεύεις...άντε η ζωή θα σ έχει τρεχάλα σ ένα διάδρομο γυμναστηρίου ή μια αίθουσα αναμονής κι από κει άντε να ξεμπλέξεις! η ώρα πήρε το δρόμο για το άυλο του αύριο. Εμείς που καθόλου πια δεν είμεθα άντεργκράουντ συγγραφείς, στοχαζόμαστε όμως εκτενώς περί του επιουσίου, ο οποίος είναι κι αυτός ένα μακρινό όνειρο αλλά παρ όλα τούτα δεν το βάζουμε κάτω, κάνουμε αναστάσιμο τραχανά μέχρι Πεντηκοστής! Από διάθεση; όπως λέει κι ασχετότατη μεταφράστρια κάποιας ταινίας που τ όνομά της δε θυμάμαι ούτε της μεταφράστριας ούτε της ταινίας ΜΈΓΑ ΨΕΜΜΑ - έχεις την σπλήνα σου μωρό μου που τέλος πάντων ελληνιστί πάει να πει έχεις τις μαύρες σου είσαι ένα μάτσο γαρδούμπες που χορεύουν γιαλελέλι, χαλιόθεν χαλιέστατα τέτοια απείρου χάλια!! σ αυτό το μουχαμέτι έπεσα κι εγώ κι εσύ κι όλος ο ντουνιάς, θύματα γαρ της πλεονεξίας και της απάθειας - είναι κυριλέ αυτό πάει με Τζιάννι Βαρσάτσε αγκρρρρ- .Με τρώει τώρα μια ακατάσχετη μωρολογία κι  είμαι επιρρέπουσα και στην αυτοκαταστροφή οπότε κύλησε ο τέτζερης και βρήκε το καπάκι!! το καλπάκι είναι κάπου στο τρέζουρ άιλαντ το νησί των ντησαυροφυλάκων που χουν τις αποταμιεύσεις μας - τόσα κρόνια γκαρσόνια στης τέχνης τα κουτούκια κάτι μάσαμε-  αχ αχ, και τις τσατσαλίζουν ομοφώνως και πάραυτα, τελείως εν γνώση μας αλλά με κανενός την άδεια. ΠΑΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΝΑ ΧΕΙΣ!! οι όποιοι τυχάρπαστοι γευσιγνώστες της οικονομικής αποπλάνησης και συναισθηματικής τρομοκρατίας. Λοιπόν για τα πεπραγμένα εγώ είμαι φαν της τρομολαγνείας. Φταίει ο κακός λύκος, η κοκκινοσκουφίτσα ή η γιαγιά δεν ξέρω πάντως  στο open the door and let me in  μου σηκώνεται η τρίχα απ τη συγκίνηση και μετά λέει η Λίζ Πέσε τρίχα!!! Αμ πες πες να ήρθε η ώρα να απουσουρθώ στα ενδότερα ντιαμερίσματά μου, να γίνω καμικάζι στα εντός κι επί τα αυτά. Βολικό προς γνώσιν κι αναδιαμόρφωσιν! Να γίνει το τοπίο μπιολογικό και τ όνειρο αδιάβλητο στις οποιεσδήποτε τσιριμόνιες.... Αχ τί ψυχή θα παραδώσουμε μου λες;