Absinthe

Απόψε τ' άστρα ειν' αψιά κι η σκέψη απ' τη νηφαλιότητα ξέχωρη. 
Φτιάχνουνε πύργους αψηλούς εκεί που η φαντασία ξεστρατίζει.

Αψίδες καμπυλωτές με κισσούς της μουσικής τεχνάσματα.
Σκάλες δίχως τελειωμό, ποθήματα.

Γίνεται η μοναξιά ποτάμι, νερόχορτα ταξιδεύουν στα σκοτεινά νερά.

Στο τραπέζι σύκα και μάνγκο.    

Ζωγραφισμένο και παρατημένο χαρτί με το γινόμενο ημερών χωμένων σε πέπλα κι αρώματα.

Ζαρωμένη η φτωχή πραγματικότητα που πίσω από αυστηρά γυαλιά με χοντρούς πάτους

επιτιμητικά κοιτά, μα λαχταρά μια στάλα απ αυτό το σαξόφωνο που τη νύχτα μαγεύει .

Και καταγοητευμένη απαρνιέται τις σκληρές της αξίες, ρίχνεται σε απιστίες,

λικνίζει τ' άψογο κορμί σα νυχτολούλουδο π' έγινε γυναίκα για ένα βράδυ μόνο.

Αψεγάδιαστο φεγγάρι.

 Réalité absolument ivre.

Γοργόνες, νηρηίδες, νανουρίζονται μ' ενός εγγαστρίμυθου την βραχνή φωνή.

Νύχτες σε βορινές αυλές κάτω από κλαριά θαμπά.

Fiesta
Et les verres étaient vides
et la bouteille brisée
Et le lit était grand ouvert
et la porte fermée
Et toutes les étoiles de verre
du bonheur et de la beauté
resplendissaient dans la poussière
de la chambre mal balayée
Et j'étais ivre mort
et j'étais feu de joie
et toi ivre vivante
toute nue dans mes bras

η καρδιά λαχταρά.

ποίημα