κλειστό κύκλωμα.

Κάποιος περνά απ' έξω σφυρίζοντας μια μελωδία.
Το θηρίο κοιμάται.
Το θηρίο κοιμάται.


Ακροβατικά βήματα της νύχτας.
Ακροπατώντας στα δευτερόλεπτα.
Το ένα μετά το άλλο, στου ρολογιού τους χτύπους.
Το ένα μετά το άλλο, στις στάλες της βροχής.
Ασυντόνιστα κι όμως συνταιριασμένα.


Το θηρίο εξακολουθεί να κοιμάται.
Στον ύπνο του φτερωτά ψάρια,
σμήνη φτερωτών ψαριών'
λεγεώνες λέξεων με λεγεωνάριους πολύ κουρασμένους.


Η δράση τροχίζει τα πριόνια της να πάει στο δάσος να μάσει ξύλα'
χειμών εν όψει!
Η ανάγκη ακονίζει τα δόντια της, σε λίγο θα δαγκώσει.


Ξέρω να κλωτσάω αλλά χρησιμοποιώ τα πόδια μου για να περπατάω.
Ξέρω να μπατσίζω, αλλά χρησιμοποιώ τα χέρια μου για να χαϊδεύω.


Υπέρ βωμών κι εστιών.
Υπέρ πίστεως και πατρίδος.
υπερούσιος - επιούσιος
υπερεγώ σε θαλαμηγό.
Του πεπραγμένου φυγείν αδύνατον.
Θα πάρω μια ψαρόβαρκα μωρό μου...
άδολη - άβουλη σάρκα.


Στη σάκα δανεικά βιβλία.
Γι αυτά πιθανότατα θυσίασε τη ζωή του ο Άνθιμος Γαζής κι όλοι οι υπόλοιποι.
Για δανεικά βιβλία.
Ουγκώ ζεις, εσύ μας οδηγείς!
Αμ τι! Δεν θα γινόμασταν Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι!
Με τον Τομ Σώγιερ μας και όλα τα λοιπά χρειώδη σε καλαθάκι του πικ -νικ.
Καλάσνικοφ και πεταλούδες.
Υπέρ πάντων ο αγών. 


Ποια είναι η αντίθετη λέξη της υπεραξίας;
Μήπως χρειάζεται ανιχνευτή χρυσού για να την εντοπίσουμε;


Η δυνατότητα πήγε στον εξομολόγο της και του είπε:  " εγώ είχα άλλα στο μυαλό μου"
Αυτός της έδωσε μια εικονίτσα "ο γάμος στη Κανά" κι εξετέλεσε το χρέος του ως λειτουργός.


ΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΘΗΚΗ ΚΙ ΕΧΩ ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΜΑΤΙΑ
τίποτε λοιπόν δεν είναι ανέφικτο.


Το τηρίο κοιμάται.
Φεύγω απ' εδώ, πάω πάνω.
Πολύ κουβάλημα.
"Ακόμα μια νύχτα που ζεις και πεθαίνεις
σε άλλη αγκαλιά.
Κίτρινη πόλη".


Κουζίνα.
Εδώ μυρίζει φαγάκι.
Ριγέ τραπεζομάντιλο σε γήινα χρώματα.
Έχω κι άλλο, καρώ.
Και λουλουδάτο.
Η προίκα μου να σε χαρώ!
Αλλά το σεντόνι είναι σατέν.
Το πήρα σ' ένα οργασμό ονείρωξης.
Μου 'μεινε τελικά.
Γλιστράει.
Ουδέποτε δεν είχα, όμως, ασορτί πετσέτες στο μπάνιο.
έτσι, από χούι.


Το καλοκαίρι έφυγε γοργό σα χελιδόνι.
Θυμάμαι,χα! μ' άρεζε ο 15σύλλαβος.
Ήταν στις ημέρες τις σχολικές που μου 'βγαινε από μόνος του.
και μετρούσα 1,2,3,15 συλλαβές.
Το συλλαμβάνειν και  το συλλαβίζειν έχουν μια υπόνοια σχέσης;


Νύχτα λυτή.
Κομποσκοίνια ευχών
προσευχών
δι ευχών.
Η επικοινωνία πήγε στη Αλάσκα.
Εκεί, σε μια ανθοδέσμη διονυσιασμού κι απόγνωσης.
Πίνοντας μπύρες στα μουλωχτά.


Να την η βροχή.
Ριπές ή χάδια;
Μεταίχμιο.
Μετενσάρκωση.
Το δάσος με τα κυκλάμινα κι ο δύτης πρωτάρης.


Δεν ξέρω τί να κάνω με τ' απαυτό μου.
Την πλάτη μου.
Βαρύ το σαμάρι και δε μου πάει.
Κάνω τον ψόφιο κοριό.
Πως λέει η ιστορία,
2 πήγαν εκεί 
-πού;
εκεί!
Κι ήρθε η αρκούδα κι ο ένας έκανε τον ψόφιο
κι ουφ τη γλίτωσε.
Αυτή είναι μετάφραση απ' αρχαίο κείμενο.
Στο περίπου.
Και πάλι καλά.
Στη Βαβυλωνία που ζούμε, εγκλωβισμένοι στη μοναξιά μας,
ο καθείς και τα τεκμήριά του...
Σε λίγο θα χρειαζόμαστε διερμηνέα.
Τα παλιά χρόνια ο διερμηνέας; ήταν ο χάρακας.
Κι έπεφτε ξύλο πολύ.
Τώρα που το ξύλο εκλείπει κι είμαστε στην εποχή του νοβαπάν και του κόντρα πλακέ,
θα το μάθουμε μ' άλλο τρόπο.
το μαθαίνουμε ήδη!


Η βροχή όλο δυναμώνει
το κορίτσι μου κρυώνει.


Αχαρακτήριστη βροχή.
Τώρα, στη σιγαλιά σου,
στον παροξυσμό σου τώρα, 
οι αισθήσεις κάνουν πανηγύρι.


Το στρίψιμο της βίδας.
 La Vida Loca.


Εκεί η αγάπη πετά, με ξυπνά.
Γιατί το θεριό είμαι εγώ.


Κάποιος περνά απ' έξω σφυρίζοντας μια μελωδία.