Σασυφής 92 παλιό

Νύχτες στον Ειρηνικό.
Νύχτες με κόκκινα κινέζικα φαναράκια, αεράκι και πειρατικά καράβια.
Νύχτες με γαλαξία για νταβάνι και μια ζούγκλα ολόγυρα.
Οι ζούγκλες γελούν και δείχνουν τα δόντια τους.
Οι πόλεις γελούν και δείχνουν τα δόντια τους.
Κόκκινα πέδιλα χορεύουν.
Πού πάει ο αιθέριος εαυτός μας στην πορεία;
Μαγκανοπήγαδο x3.
Και στεγανά. Ζωή και πάπια Πεκίνου.
Συλλογές κλεμμένων έργων τέχνης. 
Ζεστή μπύρα. Αεροπορικά εισιτήρια, επίπλαστη καλοζωία που τρέχει σ' όλες της γης τις άκρες. Ασταμάτητα.
Κόκκινα χείλη χορεύουν, δακρύζουν, στάζουν πόθο.
Ειρηνικές διαδικασίες πολέμου.
Και μουσική, στρατευμένη, ταρακουνάει το χώρο, ρίχνει τους σοβάδες.
Κόκκινα νύχια. Διατρέχουν επιδερμίδες χαράζοντας ροδαλά ίχνη.
Θυμός, οργή, δύναμη στο κατόπι τ' ενστίκτου που χτυπάει και σφυράει σαν ανιχνευτής χρυσού.
Κόκκινο φουστάνι πεταμένο.
Δέρμα απαλό, μετάξινα μαλλιά.
Παραμύθι. Μ' αυτό είναι μέσα στα μάτια, στο πέταγμα, α Α! ικανοποίηση.
Περπατούσα σε μια ανεμοθύελλα. Κι έλεγα, καλά βαστάει το τομάρι μου. Βάρα αέρα, βάρα.
Κι ήρθε ο ανεμοστρόβιλος και μ' έκανε φύλλο και φτερό.
Πειθήνια σύννεφα κρύψαν το φεγγάρι. Έμεινα στη σκοτεινιά ν' αναρωτιέμαι.
Ήχοι της φύσης.
Σασυφής -  Ροβινσώνας' χαρχαλεύει τη φωτιά που με το πύρινο κορμί της του χαρίζει εικόνες - φιλιά. κι αυτός στην ξενιτιά (ξενιτεμένο μου πουλί..).
Μπορείς να βάλεις την υποκρισία σ' ένα μηχάνημα καταστροφής εγγράφων;
Να τη κάνεις λωρίδες και να την πετάξεις στα σκουπίδια ήσυχος πως όλα τελείωσαν, πως όλα πια θα πάνε καλά;
Τί πάει καλά;
Το ρολόι του κόσμου ξεκούρδιστο.
Υπάρχει βέβαια η πραγματικότητα. Θεατρικές εικόνες και τσιτάτα.
Κι άλλες βέβαια προσωπικές στιγμές, προσωπικές σκέψεις.
Ουφ έχω ακεφιές.
Μ' ενοχλεί η αδυναμία μου.
Άστα. Χρειάζομαι μαθήματα επιβίωσης επειγόντως.

πάλι νέο φεγγάρι, φωτεινό λουλούδι που ξεδιπλώνεται μες στον Αύγουστο που σβήνει.
Καλημέρες εναπομείναντος καλοκαιριού
Ειρηνικός, νύχτα.