Χαιρετισμός

Νύχτα Απρίλη, νέα σελήνη, ωραία νύχτα για εραστές και κλέφτες. Καλή αρχή, καληνύχτα σας.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Μαγικά


Είναι μερικά μέρη στον κόσμο που εξαιτίας ενός ασαφούς λόγου βρίσκονται, λες πιο σιμά στον ουρανό. Αυτό μπορεί να είναι ένα τυχαίο σταυροδρόμι, ένα σημείο στην εθνική οδό, ένα απάτητο κομμάτι βουνού, ένα καλλιεργημένο χωράφι, η αυλή ενός σπιτιού, μια στάση λεωφορείου, ένα ξέφωτο δάσους, μια προβλήτα, κάποιο σημείο θάλασσας, μια ξέρα, μια αποθήκη. Τετριμμένα ή εξωτικά κρατάνε σφιχτά ένα αόρατο σκοινί, ή αν τα παραλλάξουμε τα πράματα ο ουρανός ρίχνει άγκυρες για να κρατιέται στη θέση του. Παραμυθένιο ή όχι έτσι είναι. 
Είναι οι Αυγουστιάτικες νύχτες πολυτραγουδισμένες, με το φεγγάρι τους, άλλοτε με τα φεγγάρια τους. Δυο φεγγάρια τον Αυγουστό. Αληθινό, συμβαίνει, κι ο πιο καχύποπτος το γνωρίζει. Αύγουστος με τα πεφταστέρια του. Σε διαφορά χρόνου, σ΄ένα ταξίδι χώρου πολύ μακρινό αυτές οι μικρές σύντομες φωτεινές  πορείες που εμφανίζονται κι εξαφανίζονται στο απειροελάχιστο, σ' ένα βλεφάρισμα μας κάνουν να πιστεύουμε. Πως κάπου, σε μια κοσμική συμφωνία έχουν συναινέσει να φροντίζουν, να πραγματοποιούν τις επιθυμίες μας,  Παράδοξο ναι. Ανατρεπτικό, όχι πια. Μαγικό, σίγουρα. 
Περπάταγε ο Σασυφής στην αμμουδιά. Στη σιγαλιά, η θάλασσα λάδι. Κι ο ουρανός άστρα γιομάτος. Μικρά φωτεινά κλωσσοπούλια στην αυλή της νύχτας. Γύρισε στο άσπρο σπιτάκι. Ένα πορτατίφ φωτίζει αγαπημένο προφίλ. Χάδι. Ξαπλώνει χαλαρός στα πόδια της αγαπημένης που διαβάζει ένα βιβλίο  και του χαϊδεύει τα μαλλιά. Όταν το βιβλίο περιττεύει κι οι ματιές, τα λογάκια τρελαίνουν τα ρολόγια, όταν  τα κορμιά ανυπάκουα κρυφογελούν, περιδινίζονται, κι οι πόρτες της καρδιάς χτυπούν. όταν οι ακανόνιστες ανάσες  γίνονται έκρηξη, τότε σ' ένα εσωτερικό κόσμο, ένα εσωτερικό ουρανό του μυαλού ένα αστέρι πέφτει κι οι συνέπειες ανεπανόρθωτες. Ευχές, γλυκιές κατάρες πόθου, ώι! Στο στήθος του Σασυφή ξεκουράζεται μια γυναίκα αστρική, μια σούπερ νόβα. Που φορά τα πρωινά πλατύγυρο καπέλο και φουστάνι με τιράντες, που πίνει μαζί του καφέ και τον κοιτά πάνω απ' την κούπα, που είναι τοσο αληθινή και τόσο μαγική μαζί.  Ανοητεύει ο νους του, πετά σε σκέψεις άσκεφτες, γαληνεμένος. Γαλαζωπή η αυγή. Γιατρειά.



10 σχόλια:

  1. Κρυφογελά και ο νους, ανοητεύων, ιπτάμενος σε σκέψεις άσκεφτες, λες γιατρειά, λες;
    Καλημέρα Σασυφή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. θα το αλλάξω.
    άντε, μαζί θα το γράψουμε το χου χου αριστούργημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τα λιονταράκια που βρέχει ο Αύγουστος
    ανατρέπουν τις όποιες "οικο-λογικές"
    ισορροπίες...

    καλημέρα Σάμερ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. θες που ακόμα δεν έχω καλοξυπνήσει...
    θες οι αναθυμιάσεις κάτι ούζων από το μεσημέρι...
    διάβασα "καλημέρα χάμστερ" !!!

    και ενώ ήμουν έτοιμος να αρχίσω τα έτυμα...
    και να δώσω σουρεαλήτικη και τρωκτική συνέχεια,
    ξαναδιάβασα το σωστό (νομίζω, τη δεύτερη φορά)
    και διαπίστωσα πως κάπου παρέπεσε ένα Ν...

    ...αλλά πόσο αλλάζει ένα γράμμα το νόημα !

    καλήν εσπέραν !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. χμάλιστα!
    αχ γέλασα!

    το αυτό και δι υμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ααααα, χάθηκε το σχόλιο που είχα αφήσει χθες τη νύχτα εδώ.
    Είμαι σίγουρη ότι είχα αφήσει ένα σχόλιο εδώ. Μάλλον άσχετο από τη ιστορία του Σασυφή αλλά είμαι σίγουρη ότι ήταν εδώ.
    Έχει γούστο να μην πάτησα την ένδειξη "Δημοσίευση σχολίου".
    Δεν έχει σημασία, για ένα πεφταστέρι που είδα το Σάββατο έλεγα...
    Καλό βράδυ μπλουζ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. βρε, βρε καλομελέτα κι έφτασε.
    αποκάλυψη τώρα!
    μαθαίνω ετοιμάζεσαι για διακοπές.
    Αχ τι έχουν να πάθουν στις παραλίες άμα εμφανιστείς! θα θρηνήσουμε πάλι θύματα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή