μια γοργόνα - Παναγιά.

ένα μικρό βυζαντινό ξωκκλήσι ψηλά πάνω στο λόφο της Επισκοπής γιορτάζει σήμερα.

Σασυφής 86 -παλιό.

Η ζέστη ακολούθησε το Σασυφή μέχρι τη θάλασσα, μέχρι το μικρό άσπρο σπιτάκι π' έλαμπε σαν όστρακο στην αμμουδιά.

Άνοιξε τα παράθυρα, φώναξε το σκύλο του που ήρθε τελικά από μόνος του κάποιες ώρες αργότερα με ένα τάχα αδιάφορο ύφος και πήγε στο αγαπημένο του μέρος μέσ στο σπίτι, ξάπλωσε φαρδύς πλατύς και πήρε ένα υπνάκο. Μόνο αργά τ' απόγευμα κατάφερε να ξεμπερδέψει ο Σασυφής απ' την απραξία του. Έκανε ένα μακρύ μπάνιο, κολύμπησε ώρα πολλή μέχρι να εξαντληθεί. Έψησε ψαράκια που του 'φερε ο γείτονας όταν τον επισκέφτηκε το απομεσήμερο. Έτσι έμαθε τα νέα της παραλίας καθότι ο γείτονας μοναχικός είχε σκάσει για κουβέντα και θα μιλούσε πιθανότατα και σ' ένα βράχο. Δύσκολοι καιροί. Αν πλησιάζεις τον κόσμο με μια καλή διάθεση εισπράττεις ένα παράξενο προς το φιλύποπτο ύφος. Έφυγε παίρνοντας μαζί του ένα μικρό τσουβάλι ξηρή σκυλοτροφή που έφερε ο Σασυφής για τον κανακάρη του. 

Αφού έφαγε, βραδάκι πια, κάθησε μόνος στην αυλή σε μια σαιζ - λονγκ και κοίταζε το φεγγάρι, μια λεπτή φέτα ώριμου πεπονιού που έδυσε σχετικά γρήγορα. Μμμμ.. καλή μέρα για ψάρεμα, σκέφτηκε. Μετά όμως μπήκε στον πειρασμό ν' ανακατώσει το μπαουλάκι με τα τεφτέρια αλλά κάτι σήμερα του 'διωχνε κάθε διάθεση για οτιδήποτε. Ο σκύλος ρίζωσε στο σπίτι και δεν ξεμύτισε καθόλου. Ένα αυτοκίνητο ήρθε και στάθηκε κάπου κοντά, στην αμμουδιά. Αρκετά άτομα βγήκαν "ωχ, τώρα μάλιστα" σκέφτηκε . Ευτυχώς απομακρύνθηκαν και μετά μπορούσε να δει μόνο μια φωτίτσα. Σκόρπια λόγια, σκόρπια γέλια φτάναν σε αραιά διαστήματα στ' αυτιά του. Σε λίγο δεν τον απασχολούσε καθόλου πια το θέμα κι απολάμβανε ατάραχος τη βραδιά. 

Καλή νύχτα για ξενύχτι. 

Καλή μέρα. Μια λειτουργιά κι ένα χαρτάκι μ' ονόματα ανθρώπων, των δικών μας ανθρώπων που δε θα συναντήσουμε πια ξανά ποτέ. Στο λόφο ένα ξωκκλήσι μ' αγιογραφίες πάρα πολύ παλιές. Πήγα εκεί μια γοργόνα Παναγιά μαρμαρόγλυπτη, γητεύτρα των θαλασσών που από μακριά επιβλέπει, με θρασύτατα βυζάκια κι αινιγματικό ύφος που λέει "δε θα σου δώσω εγώ την απάντηση. Εσύ πρέπει να κάνεις τη σωστή ερώτηση".

Ξυπνά  ο Σασυφής, ξεχασμένος στην αυλή, με το χάραμα. Πότε αποκοιμήθηκε; Τ' αυτοκίνητο φευγάτο. Μια υπέργηρη κυρία απλώνει την πετσέτα της και φορώντας ένα σκουφάκι μπάνιου με λουλουδάκια πάει για κολύμπι. Ο Σασυφής μπαίνει μέσα στο σπίτι, ξεντύνεται όπως - όπως και ξαπλώνει. Ο σκύλος έρχεται στο δωμάτιο και συνεχίζει τον πολύωρο ύπνο του στο χαλάκι πλάι στο κρεβάτι. 

Μια φορά κι έναν καιρό, σ' ένα σπιτάκι μ' ένα μικρό μπαξέ και στοίβες βιβλία ήρθε ένα παράξενο συναίσθημα. Γλυκό, τραχύ, απαλό, ξινούτσικο, απροσδιόριστο, μαγικό....