κλωστές και κουβαρίστες
πελότες και βελόνες
καρφίτσες, μασουράκια
κουμπιά και φρεμουάρ
πούλιες, παγιέτες, χάντρες
σούστες, καψούλια, κόμτσες
χαρτί για το πατρόν
μεζούρα και σαπούνι
ψαλίδι, τρύπωμα, πρόβες
καθρέφτη καθρεφτάκι
αχ τρυπημένο δαχτυλάκι
δακτυλήθρα, ραπτομηχανή
δουλειά ακόμη πολλή.
κόσμος ορατός κι αθέατος μαζί.
...ράβε ξήλωνε, κι ό,τι βγει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο!...
ΑπάντησηΔιαγραφήTheorema
Αχ εσύ Christina, ένα κορίτσι του Μπρούκλυν, ένα κορίτσι του Prêt-à-Porter!!
ΑπάντησηΔιαγραφήthethreewishes
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΜΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗ!!
Καλώς ήρθες τζίνι!!
προς χριστινα
ΑπάντησηΔιαγραφήθα βγει ενα κοψε ραψε
Πέτρος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝέος, ωραίος, θαλερός, ευγενής, ιπποτικός,
με καυστήρα εντός κι αιρ κοντίσιον στο ρετιρέ.
- το καρφί -.
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήξερες, δεν ρώταγες;
[Περί Πετράκη -και θυμώνει με την κατάληξη-ο λόγος προφανώς...]
Υμείς , μανδάμ, που διατρέχετε το μπλόγ, θα έπρεπε να γνωρίζατε πως me, από προδιαγραφές, ντεν..
Έπειτα της υψηλής, υψηλοτάτης ειμί ραπτικής...
είναι ίδιον της υψηλής ραπτικής, ακόμα κι αν
ΑπάντησηΔιαγραφήακολουθείς το πατρόν κατά γράμμα...να μην ξέρεις
όταν ξεκινάς πώς ακριβώς θα ε΄ναι το φόρεμα όταν
τελειώσεις... Ο μετρ (γι αυτό είναι και μετρ
άλλωστε κι όχι απλή κοπτοραπτού) αναγκαστικά
θα αυτοσχεδιάσει σε μία ή περισσότερες φάσεις
της δημιουργίας...
πολύ ωραίο και αντιποιητικό (όπως μ΄αρέσει δηλ.)
Christina, ράβεις των θεών;
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι τόσα χρόνια αληθινής ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήσε κοιτώ.
Όχι καλή μου, τέτοια έπαρση, μακριά από μένα. Φευγάτη ραπτική μόνο, υπ' αυτή την έννοια μονάχα υψηλή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κοίταγμα με αφορά;
σε κοιτώ, πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌρα,όσα ,για όσο, αντέχει η ματιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήChristina
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως πολύ ωραία λέει και το τραγούδι στην ανάρτηση Πάλι η βροχή
Θα σου χαρίσω τα κουρασμένα μου βλέφαρα που είναι φωλιά φυλακισμένων ονείρων.
Φωλιάζουν στα μάτια μας οι εικόνες, είναι τόσο ωραία σκέψη.
Από αντοχές, ξέρεις τώρα όλο κατα κατα κατα καταρρέω κι όλο άντε πάλι.