μέσα στην παγκόσμια οικονομική ολίσθηση - ε τι λέξη κι αυτή κάτι σα διαίσθηση.... και αποσιωπητικά.... μαγευτικά.... σαν το φεγγαρόλουστο κύμα... τα χτυπάς στο πληκτρολόγια κι εγώ ηδονίζομαι...συ χτυπάς κι εγώ αναστενάζω,,,
Αμ θ' αναστενάξω κι αλλιώς, σ' αναμμένα κάρβουνα θα πάω σεργιάνι όπου να' ναι...
μαγεία...
Πάει η κατακαημένη η Ελληνική γλώσσα στα τάρταρα κι ακόμη παραπέρα.
Λέει και το παιδί "είμαι δυστυχής, φέτο έκανα καλοκαιρινές διακοπές στο ΕΞΟΧΙΚΟ των γονιών μου. Το άμοιρο...
Κι εγώ θα κάνω διακοπές στ' Αστροπελέκι. Δεν το ξέρετε; Ούτε κι εγώ. Είναι εκτός χάρτη κι εντός και επί τα αυτά. Άντε θα πάω στο famous grouse να ξεχαστώ στην playlist. http://tsalapetinos.blogspot.com/
Hitory μην πας εκεί! με την τελευταία ανάρτηση που είδα σ' αυτό το βλογκ θα τρέχουμε ομαδικώς στα επείγοντα!
παρόλα τούτα καλά κρατιέμαι - είπα και πέθανα- και σκέφτομαι να πάω στη Σίφνο να δω τι μαγειρεύουν κάτι κύριοι κύριοι ονόματα δε λέμε. Άμα πάω κολυμπώντας πόσο θα μου πάρει; ή να κάνω boat stop σε κανένα πλοίο φάντασμα; Α! της φαντασίας τα γεννήματα αναρίθμητα κι ο ύπνος πάει στράφι και τούτο το βράδυ.
Paradise avenue
Με ξεκούρδιστο ρολόι
Διαδρομές σπειροειδών ατμών
Καλημέρα
Ένα αστέρι πεθαίνει, κι άλλο στα σπάργανα
Μια μέρα ακόμη κάτω απ τον ήλιο
Στο αδυσώπητο της ζωής το βάσανο
Γλυκιά τιμωρία
τι μωρία
Η ζωή είναι πέρα απ τα πεπερασμένα όριά μας
μας κερνά αυτά που βλέπουμε
αυτά που θέλουμε
αυτά που φοβόμαστε
μας βάζει συγκάτοικους μ αυτά που αποφεύγουμε
και μας δίνει μπόνους
ένα καλοκαίρι κάθε τόσο
ν' αργοπλέουμε στο άχρονο
να γινόμαστε μια στάλα αλισάχνη
θάλασσα ξεχασμένη σε βραχάκι
με νου
με αγάπη
paradise..
ένα μήλο την ημέρα.
Hitory μην πας εκεί! με την τελευταία ανάρτηση που είδα σ' αυτό το βλογκ θα τρέχουμε ομαδικώς στα επείγοντα!
παρόλα τούτα καλά κρατιέμαι - είπα και πέθανα- και σκέφτομαι να πάω στη Σίφνο να δω τι μαγειρεύουν κάτι κύριοι κύριοι ονόματα δε λέμε. Άμα πάω κολυμπώντας πόσο θα μου πάρει; ή να κάνω boat stop σε κανένα πλοίο φάντασμα; Α! της φαντασίας τα γεννήματα αναρίθμητα κι ο ύπνος πάει στράφι και τούτο το βράδυ.
Paradise avenue
Με ξεκούρδιστο ρολόι
Διαδρομές σπειροειδών ατμών
Καλημέρα
Ένα αστέρι πεθαίνει, κι άλλο στα σπάργανα
Μια μέρα ακόμη κάτω απ τον ήλιο
Στο αδυσώπητο της ζωής το βάσανο
Γλυκιά τιμωρία
τι μωρία
Η ζωή είναι πέρα απ τα πεπερασμένα όριά μας
μας κερνά αυτά που βλέπουμε
αυτά που θέλουμε
αυτά που φοβόμαστε
μας βάζει συγκάτοικους μ αυτά που αποφεύγουμε
και μας δίνει μπόνους
ένα καλοκαίρι κάθε τόσο
ν' αργοπλέουμε στο άχρονο
να γινόμαστε μια στάλα αλισάχνη
θάλασσα ξεχασμένη σε βραχάκι
με νου
με αγάπη
paradise..
ένα μήλο την ημέρα.
είπαμε αυτά τα ωραιούτσικα τα τσιμπάω από http://artworkbymanicmark.blogspot.com/2011/08/background-moods.html
που βάζει μανιωδώς αναρτήσεις, μουζική με το τσουβάλι -και καλά κάνει! πάντα τέτοια!-
που βάζει μανιωδώς αναρτήσεις, μουζική με το τσουβάλι -και καλά κάνει! πάντα τέτοια!-
Δεν το τρως το μήλο σου, και μάλλον κάνεις καλά, από επείγοντα, προτιμότερο χρόνια τα περιστατικά της ζωής μας, κι ας μην υπάρχει- σκασίλα μας- γιατρειά...
ΑπάντησηΔιαγραφήμουτς μουτς
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάπου είχα διαβάσει ότι η ρήση δεν ήταν "ένα μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα" αλλά "ένα μίλι την ημέρα κ.λπ." δηλαδή αν περπατάμε ένα μίλι την ημέρα θα είμαστε πάντα καλά. Στην πορεία των χρόνων έγινε από στόμα σε στόμα το ένα μίλι, ένα μήλο. Πράγμα το οποίο μου φαίνεται πιο ξεκούραστο. Καλημέρα, πάω να φτιάξω γεμιστά...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή επιτυχία.
το μήλο είναι της Εύας αφού λέει paradise.
Κάθε μέρα ρίσκο.
Ή φρουτοσαλάτα.
μάκια.
καλημερα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, καλημέρα, σου έπεσε ξινούτσικο το μηλαράκι Πετράκη ή βαριά τα γεμιστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, χλαπακιασε η ευα το μηλο μια χαρα και κοιτα τι τραβαμε τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν περπατουσε κανα μιλι καλυτερα
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι το πράσινο πάντως.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Σου είπα ότι ήμουν υπεύθυνος στην πτέρυγα μελλοθανάτων;
Η πτέρυγα μελλοθανάτων λεγόταν "Tο Tελευταίο Μίλι"
Εμείς την αποκαλούσαμε
"Tο Πράσινο Μίλι"
Tο πάτωμα είχε το χρώμα μαραμένου μοσχολέμονου.
(από την ταινία)
αρκετά ταλαιπωρήθηκα μ' εκείνο το όνειρο -ήταν και πάει, ευτυχώς! παρ' όλα αυτά εκεί τρέχει ο νους μου πω πω-
Καλό μεσημέρι!
Μια μικρή στάση εδώ να γνωρίσω τον ή την άγνωστη δεν έχει σημασία, που με τίμησε με το παρόν και το σχόλιό του-της στο κονάκι μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η ζωή είναι πέρα απ τα πεπερασμένα όριά μας
μας κερνά αυτά που βλέπουμε
αυτά που θέλουμε
αυτά που φοβόμαστε
μας βάζει συγκάτοικους μ αυτά που αποφεύγουμε
και μας δίνει μπόνους
ένα καλοκαίρι κάθε τόσο
ν' αργοπλέουμε στο άχρονο»
Συμφωνώ απολύτως:)
καλησπέρα Μανταλένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι πέρασα, ωραίο το γλυκάκι, χι χι.
Με τις ζέστες στην πόλη είναι ότι πρέπει μικρές ναυτικές περιπέτειες! ανανεώνουν κι εμάς που κοντεύουμε να ριζώσουμε στην καρέκλα. γειααα!